Mεγάλο μέρος του βάρους επανέρχεται μετά τη διακοπή των νέων φαρμάκων για την παχυσαρκία

[AETOS™ 11.750]

Μια νέα γενιά φαρμάκων για την παχυσαρκία συχνά προσφέρει μεγάλη απώλεια βάρους, αλλά πολλοί ασθενείς αναρωτιούνται τι συμβαίνει όταν σταματήσουν τη θεραπεία.

Μια μελέτη που δημοσιεύτηκε στο Journal of the American Medical Association δίνει μια απάντηση: μεγάλο μέρος του βάρους επανέρχεται, σηματοδοτώντας ότι οι ασθενείς μπορεί να εγκλωβιστούν σε μακροχρόνια χρήση των φαρμάκων.

Η έρευνα βασίστηκε σε εβδομαδιαίες ενέσεις τιρζεπατίδης -το νέο φάρμακο απώλειας βάρους Zepbound της Eli Lilly που εγκρίθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες τον περασμένο μήνα.

Μετά από 36 εβδομάδες, 670 ενήλικες πέτυχαν μια αξιοσημείωτη μέση απώλεια βάρους 20,9%. Στη συνέχεια, η ομάδα χωρίστηκε στα δύο, με τη μισή να συνεχίζει με το Zepbound και την άλλη μισή να λαμβάνει εικονικό φάρμακο. Στις 88 εβδομάδες, όσοι έλαβαν εικονικό φάρμακο ανέκτησαν σχεδόν το μισό βάρος που είχαν χάσει, καταλήγοντας να έχουν 9,9% χαμηλότερα από το αρχικό. Όσοι στο Zepbound συνέχισαν να χάνουν βάρος, κατέληξαν να έχουν 25,3% χαμηλότερο από ό,τι είχαν ξεκινήσει.

Οι ασθενείς της δοκιμής ήταν κυρίως γυναίκες και είχαν μέση ηλικία τα 48 και μέσο βάρος στην αρχή 107,3 κιλά. Όλοι οι συμμετέχοντες ενθαρρύνθηκαν να καταναλώνουν 500 θερμίδες λιγότερες κάθε μέρα από όσες έκαιγαν και να κάνουν τουλάχιστον 150 λεπτά άσκησης την εβδομάδα.

Οι συγγραφείς της μελέτης, με επικεφαλής τον Louis Aronne από το Weill Cornell Medicine της Νέας Υόρκης, δήλωσαν ότι τα αποτελέσματα «τονίζουν την ανάγκη συνέχισης της φαρμακοθεραπείας για την πρόληψη της επανάκτησης βάρους και τη διασφάλιση της διατήρησης της μείωσης βάρους». Πρόσθεσαν ότι η πιο πρόσφατη έρευνα προστίθεται σε τέσσερις προηγούμενες δοκιμές που έδειξαν ότι «τα φάρμακα, συμπεριλαμβανομένων των ισχυρών φαρμάκων κατά της παχυσαρκίας όπως η σεμαγλουτίδη, έχουν δείξει ότι το βάρος ανακτάται ουσιαστικά» μετά τη διακοπή της θεραπείας.

Η σεμαγλουτίδη είναι το δραστικό συστατικό των Ozempic και Wegovy της Novo Nordisk, τα οποία, όπως και το Zepbound, είναι παραδείγματα των λεγόμενων «αγωνιστών GLP-1» που λειτουργούν μιμούμενα τη λειτουργία μιας ορμόνης που προκαλεί έκκριση της ινσουλίνης, επιβραδύνει την κένωση του στομάχου, και καταστέλλει την όρεξη. Το Zepbound περιέχει επίσης ένα άλλο μόριο που δρα όπως η ορμόνη του εντέρου GIP.

Οι αγωνιστές GLP-1 έχει βρεθεί ότι μειώνουν τον κίνδυνο καρδιαγγειακής νόσου που σχετίζεται με την παχυσαρκία, αλλά αυξάνουν επίσης τον κίνδυνο γαστρεντερικών προβλημάτων. Αν και τα ποσοστά σοβαρών προβλημάτων όπως η στομαχική παράλυση είναι χαμηλά, ορισμένοι ειδικοί φοβούνται ότι η χρήση των φαρμάκων για χρόνια ή δεκαετίες θα μπορούσε να αλλάξει το ισοζύγιο οφέλους προς κίνδυνο.

Πηγή:  NeaDiatrofis