AETOS™

Τα τελευταία χρόνια, έχει παρατηρηθεί αύξηση της επίπτωσης της κακοήθειας στον θυρεοειδή αδένα σε παγκόσμιο επίπεδο. Στην Ελλάδα, η αύξηση αυτή έχει γίνει ιδιαίτερα αισθητή κατά τα τελευταία 3-5 χρόνια, συνοδευόμενη παράλληλα, κι από εμφάνιση σε όλο και νεαρότερες ηλικίες! Η αιτιολογία της αλλαγής αυτής της συμπεριφοράς της νόσου δεν είναι πλήρως αποσαφηνισμένη, θεωρείται όμως πως σημαντικό ρόλο παίζει τόσο η περιβαλλοντική μόλυνση (ηλεκτρομαγνητικά κύματα-κεραίες κινητής-δίκτυα-πυρηνικά ατυχήματα του παρελθόντος-τρόπος διατροφής), όσο και η ψυχοσωματική καταπόνηση (στρες). Πώς αντιμετωπίζονται οι νόσοι του θυρεοειδούς και ποια είναι τα διαγνωστικά εργαλεία που έχουμε σήμερα στη διάθεσή μας, τα οποία συμβάλλουν στην έγκαιρη ανίχνευση των παθήσεων του θυρεοειδούς; Ο χειρουργός ενδοκρινών αδένων του Θεραπευτηρίου Αθηνών, Σπύρος Μίχας μας δίνει απαντήσεις σε σημαντικά ερωτήματα που απασχολούν την αντιμετώπιση του υπερπαραθυρεοειδισμού, της κακοήθειας του θυρεοειδούς αδένα και άλλων ενδοκρινολογικών παθήσεων. Επίσκεψη στον ενδοκρινολόγο και διάγνωση Εάν υπάρχει συγγενικό πρόσωπο που έχει πρόβλημα με τον θυρεοειδή του, εάν παρατηρήσουμε κάποια διόγκωση στον λαιμό μας ή αν αισθανόμαστε ταχυκαρδίες οφείλουμε να προβούμε στον απαραίτητο έλεγχο και να επισκεφτούμε τον ενδοκρινολόγο. Ο ιατρός θα πρέπει να πάρει ένα λεπτομερές ιστορικό, να ψηλαφήσει τον θυρεοειδή αδένα και την τραχηλική χώρα και να συστήσει υπερηχογράφημα θυρεοειδούς και αιματολογικό έλεγχο (TSH-FT4-T3-antiTPO-antiTG-Καλσιτονίνη). Στη συνέχεια, θα κάνει εκτίμηση των αποτελεσμάτων και συστήνεται η περαιτέρω παρακολούθηση ή αντιμετώπιση. Όσον αφορά στους παραθυρεοειδείς αδένες, τα τελευταία χρόνια, το ποσοστό των ασθενών που ανακαλύπτουμε έγκαιρα για υπερπαραθυρεοειδισμό αλλά και άλλες νόσους των παραθυρεοειδών αδένων διαγνωστικά, έχει αυξηθεί. Αυτό οφείλεται σε δύο απεικονιστικές εξετάσεις: το υπερηχογράφημα και το σπινθηρογράφημα (sestamibi). Για όσους ασθενείς χρήζουν χειρουργικής αντιμετώπισης, πρέπει να επισημάνουμε την αναγκαιότητα να απευθυνθούν σε χειρουργό εξειδικευμένο στη χειρουργική θυρεοειδούς, προκειμένου να ελαχιστοποιήσουν τις πιθανότητες επιπλοκών. Τι πληροφορίες προσφέρει το υπερηχογράφημα θυρεοειδούς Η πιο κομβική εξέταση στην εκτίμηση της παθολογίας του θυρεοειδούς είναι το υπερηχογράφημα. Στη συντριπτική πλειοψηφία των ασθενών με κακοήθεια του θυρεοειδούς αδένα, οι αιματολογικές εξετάσεις είναι φυσιολογικές. Το υπερηχογράφημα και κυρίως αυτό που διενεργείται, άμεσα προεγχειρητικά, αλλά και διεγχειρητικά από τον ίδιο τον χειρουργό, συνιστά ένα πολύτιμο εργαλείο στα χέρια του, το οποίο τον βοηθά να πάρει τις σωστές αποφάσεις, να φτιάξει το σωστό πλάνο για την κάθε περίπτωση και, συνεπώς, να προσφέρει στον ασθενή τη μέγιστη δυνατή αποτελεσματικότητα και ασφάλεια. Η υπερηχογραφική εξέταση είναι μια δυναμική εξέταση. Ουσιαστικά, προσφέρει ένα λεπτομερή «χάρτη» της τραχηλικής χώρας, που αφορά σε όλες τις δομές της περιοχής (θυρεοειδής – Παραθυρεοειδείς – αγγεία – λεμφαδένες, κα.) και τις ιδιαιτερότητες τους. Με το υπερηχογράφημα αποκτούμε πληροφορίες που δεν μπορούμε να έχουμε στη διάθεσή μας με κανένα άλλο διαγνωστικό εργαλείο, όπως όζους μη ψηλαφητούς είτε λόγω θέσης (οπίσθια επιφάνεια του αδένα), είτε λόγω μεγέθους (<1,5 εκατοστό), όζους με ύποπτα για κακοήθεια χαρακτηριστικά, λεμφαδένες τραχηλικής χώρας με διαταραχή της αρχιτεκτονικής τους (έμμεση ένδειξη παρουσίας κακοήθειας στον θυρεοειδή αδένα). Ακόμα όμως, κι όταν υπάρχει δυσλειτουργία του θυρεοειδούς (υποθυρεοειδισμός-υπερθυρεοειδισμός), άρα και παθολογικές αιματολογικές εξετάσεις, δεν αποκλείεται η πιθανότητα της ύπαρξης κακοήθειας. Η διενέργεια του υπερηχογραφήματος από τον ίδιο τον χειρουργό διεγχειρητικά, πολλές φορές ανακαλύπτει ευρήματα που αλλάζουν ακόμα και το είδος της χειρουργικής επέμβασης που θα εκτελεστεί. Με αυτόν τον τρόπο, μπορούμε να αποφύγουμε ένα μεγάλο αριθμό αλλεπάλληλων επεμβάσεων. Τα πλεονεκτήματα της Ελάχιστα επεμβατικής Παραθυρεοειδεκτομής Ο υπερπαραθυρεοειδισμός συνιστά την κύρια νόσο των παραθυρεοειδών αδένων και υποδηλώνει την υπερπαραγωγή παραθορμόνης (άνω των φυσιολογικών ορίων) από έναν ή περισσότερους παραθυρεοειδείς αδένες. Η συνεχής δράση της παραθορμόνης προκαλεί σημαντικές και απειλητικές για τη υγεία βλάβες στο ανθρώπινο σώμα μέσω του αυξημένου ασβεστίου στην κυκλοφορία που προκαλεί. Η λύση είναι αποκλειστικά Χειρουργική. Ο προσδιορισμός «ελάχιστα επεμβατική τεχνική» σημαίνει την ολοκλήρωση μιας χειρουργικής επέμβασης προκαλώντας τον ελάχιστο τραυματισμό των ιστών. Τον στόχο αυτό μπορούμε να πετύχουμε με τη χρήση διαφόρων ειδών τεχνολογίας και χειρουργικών τεχνικών. Μια από τις καλύτερες και πιο αξιόπιστες εφαρμογές της σύγχρονης τεχνολογίας, είναι το διεγχειρητικό υπερηχογράφημα. Με την υπερηχογραφικά καθοδηγούμενη Παραθυρεοειδεκτομή έχουμε μικρότερη (ελάχιστη) ιστική βλάβη, μικρότερη τομή, συντομότερη διάρκεια επέμβασης, ακρίβεια στο αποτέλεσμα μέσω της απεικονιστικής τεχνικής. Με αυτό τον τρόπο, ο Χειρουργός δε χρειάζεται να ψάξει για να βρει τον προβληματικό Παραθυρεοειδή αδένα, μεγέθους ενός στραγαλιού, σε όλη την έκταση της τραχηλικής χώρας, πραγματοποιώντας μεγάλες τομές, ενώ αποφεύγεται παράλληλα, ο αυξημένος αριθμός επανεπεμβάσεων, ο εκτεταμένος ιστικός τραυματισμός και αρκετές χειρουργικές επιπλοκές. Ευχαριστούμε τον Μίχα Σπυρίδων για τις πολύτιμες πληροφορίες. Ο Μίχας Σπυρίδων είναι εξειδικευμένος στη χειρουργική Θυρεοειδούς-Παραθυρεοειδών και είναι Διευθυντής Χειρουργικού Τμήματος στο “Θεραπευτήριο Αθηνών”. Info Το Τμήμα Γενικής Χειρουργικής του Θεραπευτηρίου Αθηνών είναι πλήρως εξειδικευμένο με τελευταίας τεχνολογίας εξοπλισμό με στόχο την αποτελεσματικότερη χειρουργική αντιμετώπιση ενδοκρινολογικών παθήσεων. Καλέστε στα τηλέφωνα 210 8236721-3 και κλείσετε το ραντεβού σας στην Κλινική με σκοπό να λάβετε αναλυτική και εξατομικευμένη ενημέρωση στο ζήτημα υγείας που σας ανησυχεί. Πηγή: NeaDiatrofis

Όλοι μας θα χρειαστεί να υποβληθούμε σε κολονοσκόπηση, έστω μια φορά στη ζωή μας. Μπορεί η σκέψη της να είναι δυσάρεστη, ωστόσο δεν παύει να αποτελεί μια εξέταση ικανή να βοηθήσει στην πρόληψη του καρκίνου του παχέος εντέρου, καθώς και άλλων παθήσεων και νόσων του γαστρεντερικού σωλήνα. Η εξέλιξη της τεχνολογίας στις μέρες μας προσφέρει νέες προοπτικές που βελτιώνουν τη διάγνωση και θεραπεία, αλλά και την ίδια την προετοιμασία. Ο ιατρός Αθανάσιος Ηλιάδης, επιστημονικά υπεύθυνος του γαστρεντερολογικού τμήματος στο Θεραπευτήριο Αθηνών μας εξηγεί αναλυτικά τη σημασία της κολονοσκόπησης και απαντάει στις απορίες και τους μύθους που υπάρχουν και ενισχύουν το φόβο. Τι είναι η κολονοσκόπηση και ποιος ο ρόλος της στην πρόληψη, διάγνωση και θεραπεία; Η κολονοσκόπηση είναι σήμερα η εξέταση εκλογής για τον έλεγχο του παχέος εντέρου και τμήματος του τελικού ειλεού σε ενήλικες και παιδιά. Η συγκεκριμένη ενδοσκοπική εξέταση θεωρείται η καλύτερη μέθοδος για τον έλεγχο ολόκληρου του παχέος εντέρου, με σημαντικό ρόλο στην έγκαιρη διάγνωση, την πρόληψη, αλλά ταυτόχρονα και τη θεραπευτική επέμβαση (επεμβατική ενδοσκόπηση). Ιδιαίτερα σημαντική είναι η προσφορά της ενδοσκόπησης στην πρόληψη του καρκίνου του παχέος εντέρου και τη μείωση των θανάτων που προκαλούνται από αυτόν. Η ενδοσκοπική αφαίρεση των πολυπόδων αποτελεί θεμελιώδη πρακτική στην πρόληψη του καρκίνου του παχέος εντέρου, καθώς διακόπτει την πρόοδο του πολύποδα (αδενώματος) προς το καρκίνωμα. Το μεγαλύτερο ποσοστό ασθενών που κατέληξαν θα είχε σωθεί, αν είχε υποβληθεί σε προληπτικό έλεγχο με κολονοσκόπηση και οι πολύποδες είχαν αφαιρεθεί ενδοσκοπικά, χωρίς χειρουργική επέμβαση. Πότε συστήνεται προληπτικός έλεγχος με κολονοσκόπηση; Ο προληπτικός έλεγχος είναι απαραίτητος σε άτομα με αυξημένο κίνδυνο καρκίνου, όπως σε αυτά που έχουν μακροχρόνιο ιστορικό ελκώδους κολίτιδας ή οικογενειακό ιστορικό καρκίνου ή πολλαπλής πολυποδίασης και σε αυτά που έχουν υποβληθεί σε αφαίρεση καρκίνου ή πολυπόδων. Η κολονοσκόπηση, ως προληπτικός έλεγχος, πρέπει να ξεκινά από την ηλικία των 50 ετών. Νεότερα δεδομένα συνιστούν σήμερα έναρξη της εξέτασης στην ηλικία των 45 ετών λόγω της αύξησης εμφάνισης του καρκίνου σε όλο και μικρότερες ηλικίες. Συνιστάται έναρξη της εξέτασης νωρίτερα στην ηλικία των 30-35 ετών σε πληθυσμούς με οικογενειακό ιστορικό καρκίνου παχέος εντέρου. Κολονοσκόπηση: Μύθοι και αλήθειες Είναι πολλοί εκείνοι που υιοθετούν την άποψη: «Δε θέλω να κάνω κολονοσκόπηση, αφού δεν έχω ενοχλήματα». Η αλήθεια είναι πως αυτό δεν ισχύει. Σκοπός μας είναι να προλάβουμε οποιαδήποτε αρνητική εξέλιξη πριν παρουσιαστούν τα συμπτώματα. Επίσης, πολλοί φοβούνται να κάνουν κολονοσκόπηση, γιατί ακούν τους γύρω τους να αναφέρουν πως είναι επικίνδυνο. Ούτε αυτό ισχύει απόλυτα. Όπως όλες οι ιατρικές πράξεις, έχει κι αυτή ένα μικρό ποσοστό επιπλοκών. Επίσης, υπάρχουν και περιορισμοί ως προς το ποιοι μπορούν να υποβληθούν σε κολονοσκόπηση. Για παράδειγμα, σε περιπτώσεις πολλαπλών συμφύσεων από προηγηθείσες χειρουργικές επεμβάσεις, πολλαπλών εκκολπωμάτων που προκαλούν ελικοειδή πορεία ή και στένωση του αυλού από φλεγμονές που προηγήθηκαν, ωστόσο το ποσοστό είναι πάρα πολύ μικρό. Παρ’ όλα αυτά, η εξέλιξη της τεχνολογίας με τα υψηλής ευκρίνειας ενδοσκόπια (high definition), με τη χρήση διοξειδίου του άνθρακα (CO2) που είναι πιο απορροφήσιμο αέριο κατά την εξέταση, με τη χρήση αντλίας νερού για ξέπλυμα, αλλά και την αυξανόμενη, σύγχρονη εκπαίδευση των γαστρεντερολόγων, καθιστά την εξέταση ασφαλή σε μέγιστο βαθμό. Θα πρέπει ακόμη να καταρριφθεί ο μύθος όσων ισχυρίζονται: «Δε θέλω να κάνω κολονοσκόπηση, γιατί άκουσα ότι πονάει». Σήμερα, οι εξεταζόμενοι καταστέλλονται με μέθη και δεν πονάνε. Στην κλινική πρακτική η χρήση αναλγησίας-καταστολής είναι απολύτως απαραίτητη στις επεμβατικές ενδοσκοπήσεις. Η χρήση τους δε και στη διαγνωστική κολονοσκόπηση σήμερα θεωρείται απαραίτητη, αφού ελαχιστοποιεί τη δυσανεξία, τον πόνο, αποτρέπει την ψυχολογική επιβάρυνση και την κακή προηγούμενη εμπειρία, προσφέρει επιτυχή έλεγχο της συμπεριφοράς του ασθενή κατά την ενδοσκόπηση και, τέλος, διευκολύνει τον ιατρό στους χειρισμούς του, ώστε η ενδοσκόπηση να εκτελεστεί με σωστό και ολοκληρωμένο τρόπο. Όλα αυτά συμβάλλουν στην αύξηση της αξιοπιστίας της ενδοσκόπησης και για αυτό το λόγο οι περισσότερες ενδοσκοπήσεις στις μέρες μας πραγματοποιούνται με τη χορήγηση καταστολής (με μέθη). Σύγχρονα τεχνολογικά επιτεύγματα Οι πρόσφατες τεχνολογικές εξελίξεις στον χώρο της ψηφιακής μεγεθυντικής χρωμοενδοσκόπησης δίνουν τεράστιες δυνατότητες στην ανάλυση της επιφάνειας του βλεννογόνου του παχέος εντέρου κατά τη διάρκεια της διαγνωστικής κολονοσκόπησης, ώστε να γίνεται στοχευμένη βιοψία και κατ’ επέκταση άμεση επέμβαση, εάν χρειαστεί. Έτσι μας δίνεται η δυνατότητα ανεύρεσης και χαρακτηρισμού των προνεοπλασματικών αλλοιώσεων και των επιφανειακών καρκινωμάτων του παχέος εντέρου. Ο χαρακτηρισμός των πολυπόδων του παχέος εντέρου, με σκοπό να προβλεφθεί η ιστολογική υφή του πολύποδα, είναι ένα σημαντικό βήμα για την θεραπευτική στρατηγική. Οι περισσότεροι πολύποδες που συναντάμε στην κολονοσκόπηση είναι διαστάσεων <1cm. Η πολυποδεκτομή (αφαίρεση των πολυπόδων) με ψυχρό βρόχο (εν ψυχρώ αφαίρεση πολυπόδων άνευ ηλεκτρικού ρεύματος) αποτελεί για τον τομέα της ενδοσκοπικής χειρουργικής μια βασική τεχνική με στόχο τη γρήγορη, αποτελεσματική και ασφαλή αφαίρεση της πλειονότητας των πολυπόδων στην καθημερινή κλινική πράξη. Προετοιμασία εξέτασης, προϋπόθεση πλήρους και αποτελεσματικής ενδοσκόπησης Για την ακρίβεια και την πληρότητα της εξέτασης, απαραίτητη είναι η καλή εντερική προετοιμασία, καθώς βελτιώνει τις απαραίτητες συνθήκες για την ασφάλεια της εξέτασης (λιγότερα σημεία με μειωμένη ορατότητα), μειώνει τον χρόνο της εξέτασης και τη δυσφορία του ασθενή και αυξάνει τη διαγνωστική ακρίβεια της κολονοσκόπησης (χάνονται λιγότερες βλεννογόνες βλάβες). Επίσης, μειώνει το κόστος καθώς δεν ακυρώνονται συχνά ενδοσκοπήσεις λόγω κακής προετοιμασίας και δεν καλείται ο εξεταζόμενος για επανέλεγχο ρουτίνας σε μικρότερο χρονικό διάστημα από αυτό που προβλέπουν οι διεθνείς οδηγίες λόγω αμφιβολιών του ενδοσκόπου. Η ιδανική προετοιμασία θα πρέπει να καθαρίζει αποτελεσματικά το έντερο, χωρίς να του προκαλεί βλάβες, να είναι ασφαλής, καλά ανεκτή από τον ασθενή και με χαμηλό κόστος. Ιδανική εντερική προετοιμασία δεν υπάρχει, ωστόσο χάρη στα νέα διαλύματα έχουμε κάπως πετύχει τον στόχο μας. Το κύριο μειονέκτημα είναι η δυσανεξία των ασθενών λόγω του μεγάλου όγκου δύσγευστου διαλύματος που πρέπει να καταναλωθεί και αναγκάζει το 5-15% αυτών να μην ολοκληρώνουν επιτυχώς την προετοιμασία. Όταν ο ασθενής υποστηρίζει ότι ακολούθησε όλα τα βήματα της προετοιμασίας, όμως το έντερο δεν έχει καθαρίσει, τότε δίνονται νεότερες οδηγίες από τον ειδικό ιατρό και συστήνεται νέα προετοιμασία με παρατεταμένη δίαιτα. Πολύ συχνά, παρά την εντερική προετοιμασία, ο ενδοσκόπος έρχεται αντιμέτωπος με ένα ακάθαρτο έντερο. Συγκεκριμένα μόνο το 20% από αυτές τις περιπτώσεις οφείλεται σε μη σωστή προετοιμασία από τον ασθενή. Στις υπόλοιπες περιπτώσεις οφείλεται σε άλλους παράγοντες, όπως η χρόνια δυσκοιλιότητα, η μειωμένη κινητικότητα σε νοσοκομειακούς ασθενείς, η κακή εντερική κινητικότητα από λήψη φαρμάκων και από νευρολογικές παθήσεις. Η επιστημονική και τεχνολογική πρόοδος προκαλούν στον άνθρωπο ανάμεικτα συναισθήματα θαυμασμού και φόβου. Αυτόν ακριβώς τον φόβο καλείται να αμβλύνει ο ιατρός. Εντούτοις δεν αρκούν μόνο οι καλές προθέσεις. Απαιτούνται τόσο ο εξοπλισμός, όσο και οι δεξιότητες και οι γνώσεις, που μόνο η κατάλληλη εκπαίδευση, εξειδίκευση και εμπειρία μπορούν να προσφέρουν. Συνοψίζουμε χρησιμοποιώντας ένα μήνυμα που μας αφορά όλους: Η κολονοσκόπηση σώζει ζωές. Info: Το Γαστρεντερολογικό Τμήμα του Θεραπευτηρίου Αθηνών είναι πλήρως εξειδικευμένο με τελευταίας τεχνολογίας εξοπλισμό με στόχο την αποτελεσματικότερη διάγνωση και θεραπεία. Καλέστε στα τηλέφωνα 210 8236721-3 και κλείσετε το ραντεβού σας στην Κλινική με σκοπό να λάβετε αναλυτική και εξατομικευμένη ενημέρωση. Πηγή: NeaDiatrofis

Πολλές είναι πλέον οι μελέτες που αποδεικνύουν ότι υπάρχουν συγκεκριμένες ασθένειες που επηρεάζουν χαρακτηριστικά τη μυρωδιά του σώματός μας, λόγω της μεταβολής της χημικής του σύστασης, που προκαλούν. Δεν είναι, μάλιστα, τυχαίο ότι, όπως δημοσιεύεται και στην επιθεώρηση «Sensors», η τεχνολογία της ανίχνευσης των νοσημάτων μέσω της χαρακτηριστικής μυρωδιάς που αναδύει το σώμα, έχει εξελιχθεί πολύ την τελευταία 25ετία. Δείτε αναλυτικά πώς μεταβάλει η κάθε ασθένεια την οσμή του σώματός μας σύμφωνα με τα στοιχεία που γνωρίζουμε: Διαβήτης: Κάνει την ανάσα να μυρίζει σαν ασετόν Ηπατική ανεπάρκεια: Κάνει την ανάσα να μυρίζει σαν σάπιο ψάρι Κίτρινος πυρετός: Κάνει το δέρμα να μυρίζει σαν κρεοπωλείο, Σχιζοφρένεια: Κάνει τον ιδρώτα να μυρίζει σαν ξύδι Τυφοειδής πυρετός: Κάνει την ανάσα να μυρίζει σαν φρεσκοψημμένο ψωμί Ουρολοίμωξη: Κάνει τα ούρα να μυρίζουν σαν αμμωνία Φαινυλκετονουρία: Κάνει το δέρμα των βρεφών να μυρίζει σαν μέλι Φυματιώδης λεμφαδενίτιδα: Κάνει το δέρμα να μυρίζει σαν μπαγιάτικη μπύρα Διαβητική κετοξέωση: Κάνει την ανάσα να μυρίζει σαν σάπιο μήλο Διφθερίτιδα: Κάνει τον ιδρώτα να έχει μια γλυκιά μυρωδιά Ηπατική εγκεφαλοπάθεια: Κάνει την αναπνοή να μυρίζει σαν φρεσκοθερισμένο τριφύλλι Μέχρι στιγμής, οι επιστήμονες έχουν διαπιστώσει πάνω από 50 νοσήματα, τα οποία μεταβάλλουν την χημεία του σώματος και συνακόλουθα τη μυρωδιά του στόματος, του ιδρώτα, του δέρματος, των ούρων, των ποδιών, ακόμα και των κοπράνων και των φλεγμάτων. Πηγή: onmed

Την παροχή διευκολύνσεων κατά τον καθορισµό του προγράµµατος εφηµεριών των γιατρών υπηρεσίας υπαίθρου, που είναι γονείς µε παιδιά έως τεσσάρων ετών, ζητεί με εγκυκλιό του ο αναπληρωτής υπουργός Υγείας Παύλος Πολάκης. Οι διευκολύνσεις παρέχονται, εφόσον ο γιατρός κάνει χρήση µειωµένου ωραρίου, βάσει του Κώδικα ∆ηµοσίων Υπαλλήλων, εκτός εάν δηλώσει υπεύθυνα ότι δεν επιθυµεί να τύχει αυτής της διευκόλυνσης. Ο Kώδικας Δημοσίων Υπαλλήλων, προβλέπει διευκολύνσεις υπαλλήλων με οικογενειακές υποχρεώσεις. Ειδικότερα, ο χρόνος εργασίας του γονέα υπαλλήλου μειώνεται, κατά δύο ώρες ημερησίως, εφόσον έχει τέκνα ηλικίας έως δύο ετών και κατά μία ώρα, εφόσον έχει τέκνα ηλικίας από δύο έως τεσσάρων ετών. Ο γονέας υπάλληλος δικαιούται εννέα μήνες άδεια με αποδοχές για ανατροφή παιδιού, εφόσον δεν κάνει χρήση του μειωμένου ωραρίου. Στην περίπτωση γέννησης 4ου τέκνου, το μειωμένο ωράριο εργασίας παρατείνεται για δύο ακόμα έτη. Πηγή: NeaDiatrofis

Γεγονότα στις 1 Δεκεμβρίου 800 Ο Καρλομάγνος κρίνει τις κατηγορίες εναντίον του Πάπα Λέοντα Γ' στο Βατικανό. 1640 Τέλος της Ιβηρικής Ένωσης: η Πορτογαλία ανακηρύσσει βασιλιά τον Ιωάννη Δ' τερματίζοντας μία περίοδο 60 ετών προσωπικής ένωσης των στεμμάτων της Πορτογαλίας και της Ισπανίας. 1797 Συλλαμβάνεται στην Τεργέστη ο Ρήγας Φεραίος μαζί με το συνεργάτη του Χριστόφορο Περραιβό. 1821 Ελληνική Επανάσταση του 1821 1913 Η Κρητική Πολιτεία ενώνεται επισήμως με την Ελλάδα 1944 Δεκεμβριανά (ημέρα Παρασκευή) Οι ΕΑΜικοί υπουργοί της κυβέρνησης Γ. Παπανδρέου αρνούνται να συμμετάσχουν στο υπουργικό συμβούλιο. Αφορμή η ασυμφωνία στη ποσοστιαία συμμετοχή των ομάδων εθνικής αντίστασης στον υπό ανασυγκρότηση εθνικό στρατό. ΕΑΜ εξαγγέλλει συλλαλητήριο για την πρώτη Κυριακή, 2 ημέρες μετά, στη πλατεία Συντάγματος. 1960 Αιματηρές συμπλοκές στην Αθήνα μεταξύ αστυνομικών και απεργών οικοδόμων. 1961 Πρώτη σύσκεψη στις Βρυξέλλες της επιτροπής Ελλάδας 1962 Αρχίζει η εκκαθάριση των εκλογικών καταλόγων σε όλες τις εκλογικές περιφέρειες της Ελλάδας. 1981 Γιουγκοσλαβικό αεροπλάνο DC 2002 Δημιουργία της Ελληνικής Βικιπαίδειας. Γεννήσεις στις 1 Δεκεμβρίου 1081 Λουδοβίκος ΣΤ', βασιλιάς της Γαλλίας 1083 Άννα Κομνηνή, Βυζαντινή ιστορικός 1761 Μαρί Τισό, Γαλλίδα γλύπτρια 1781 Ουΐλιαμ Πάρκερ, Άγγλος ναύαρχος 1844 Αλεξάνδρα της Δανίας, βασίλισσα του Ηνωμένου Βασιλείου 1896 Γκεόργκι Ζούκοφ, Ρώσος στρατηγός 1901 Ιωάννης Συκουτρής, Έλληνας φιλόλογος 1923 Μορίς, Βέλγος δημιουργός κόμικς 1935 Γούντι Άλεν, Αμερικανός σκηνοθέτης, σεναριογράφος και ηθοποιός 1937 Βάιρα Βίκε 1945 Μπέτι Μίντλερ, Αμερικανίδα τραγουδίστρια και ηθοποιός 1947 Αλαίν Μπασούνγκ, Γάλλος τραγουδοποιός και ηθοποιός 1949 Πάμπλο Εσκομπάρ, Κολομβιανός έμπορος ναρκωτικών 1949 Σεμπαστιάν Πινιέρα, Χιλιανός επιχειρηματίας και πολιτικός 1950 Φίλιππος Πετσάλνικος, Έλληνας πολιτικός 1957 Κρις Πόλαντ, Αμερικανός κιθαρίστας (Megadeth) 1971 Έμιλι Μόρτιμερ, Αγγλίδα ηθοποιός 1982 Χρήστος Καλαντζής, Έλληνας ποδοσφαιριστής 1982 Χρήστος Μελίσσης, Έλληνας ποδοσφαιριστής Θάνατοι στις 1 Δεκεμβρίου 1135 Ερρίκος Α', βασιλιάς της Αγγλίας 1455 Λορέντσο Γκιμπέρτι, Ιταλός γλύπτης 1521 Πάπας Λέων Ι΄ 1764 Κρίστιαν Γκόλντμπαχ, Πρώσος μαθηματικός 1825 Αλέξανδρος Α', τσάρος της Ρωσίας 1830 Πάπας Πίος Η΄ 1947 Άλιστερ Κρόουλι, Άγγλος μάγος και συγγραφέας 1947 Γκόντφρεϊ Χάρολντ Χάρντι, Άγγλος μαθηματικός 1964 Χαρίλαος Βασιλάκος, Έλληνας δρομέας 1973 Νταβίντ Μπεν Γκουριόν, Ισραηλινός πολιτικός 1993 Ρέι Γκίλεν, Αμερικανός τραγουδιστής (Black Sabbath) 2005 Γκαστ Αβράκωτος, Αμερικανός πράκτορας της CIA 2006 Κλοντ Ζαντ, Γαλλίδα ηθοποιός 2007 Κεν Μακ Γκρέγκορ, Αυστραλός αντισφαιριστής 2012 Χοσέ Μπεναζέραφ, Γάλλος σκηνοθέτης Πηγή: Ηellenism

H Xαμάς ισχυρίζεται ότι ο νεότερος όμηρος, στη Γάζα- ένα μωρό μόλις 10 μηνών- είναι νεκρό. Η στρατιωτική πτέρυγα της Χαμάς, οι Ταξιαρχίες Αλ Κάσαμ, προέβησαν στον ανεπιβεβαίωτο ισχυρισμό ότι η Σίρι Σίλβερμαν Μπίμπας και τα δύο παιδιά της, ο Άριελ, τεσσάρων ετών, και ο 10 μηνών Κφίρ, ο νεότερος όμηρος της Χαμάς, σκοτώθηκαν. Σύμφωνα με όσα μεταδίδει η βρετανική Mirror, η ανεπιβεβαίωτη ανακοίνωση έγινε από τις Ταξιαρχίες Αλ Κάσαμ, τη στρατιωτική πτέρυγα της Χαμάς. Ισχυρίστηκαν συγκεκριμένα ότι τρεις Ισραηλινοί κρατούμενοι, ο Κφιρ, ο Άριελ και η μητέρα τους Σίρι, πέθαναν. Η συνεχιζόμενη αιχμαλωσία του βρέφους και του τετράχρονου αδελφού του είχε γίνει ένα ισχυρό σύμβολο της κτηνωδίας της Χαμάς. Τα δύο παιδιά, μαζί με τη μητέρα τους, απήχθησαν από τη Χαμάς από το σπίτι τους σε ένα κιμπούτς του νότιου Ισραήλ στις 7 Οκτωβρίου. Ο πατέρας των αγοριών, ο Γιάρντεν Μπίμπας, αιχμαλωτίστηκε επίσης μαζί με τη σύζυγο και τους γιους του, ενώ φωτογραφίες τον έδειχναν να έχει τραυματιστεί ενδεχομένως. Ο ισχυρισμός αυτός δεν έχει ακόμη επαληθευτεί ούτε από τη Χαμάς ούτε από το Ισραήλ, ενώ πληροφορίες αναφέρουν ότι η ανακοίνωση της Αλ Κασάμ υποστήριζε ότι οι τρεις σκοτώθηκαν ως αποτέλεσμα ισραηλινών αεροπορικών επιδρομών στη Λωρίδα της Γάζας. Το Ισραήλ δήλωσε ότι ερευνά τον ισχυρισμό, ο οποίος θα μπορούσε να αποδειχθεί μια τεράστια αποκάλυψη, καθώς η οικογένεια έγινε από τους πιο προβεβλημένους πολίτες ομήρους που δεν έχουν ακόμη απελευθερωθεί. Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Το παλαιστινιακό κίνημα Χαμάς ανέλαβε την ευθύνη για την επίθεση με πυροβόλα όπλα που σημειώθηκε σήμερα το πρωί στην Ιερουσαλήμ, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν τρεις άνθρωποι, και ζήτησε «να κλιμακωθεί η αντίσταση» κατά του Ισραήλ. «Οι αδελφοί Μουράντ Νεμρ (38 ετών) και Ιμπραχίμ Νεμρ (30 ετών) (…), μέλη των Ταξιαρχιών Εζεντίν αλ Κάσαμ από τη Σουρ Μπάχερ», συνοικία της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, «θυσιάστηκαν διεξάγοντας επιχείρηση» κατά την οποία «σκοτώθηκαν τρεις έποικοι και τραυματίστηκαν άλλοι», ανέφερε η Χαμάς σε ανακοίνωσή της. H παλαιστινιακή οργάνωση πρόσθεσε ότι «η επιχείρηση πραγματοποιήθηκε ως φυσική απάντηση στα πρωτοφανή εγκλήματα που διαπράττει η κατοχή», αναφερόμενη στη στρατιωτική εκστρατεία του Ισραήλ στη Γάζα και την αντιμετώπιση των Παλαιστίνιων κρατουμένων στις ισραηλινές φυλακές. Η ισραηλινή αστυνομία επιβεβαίωσε ότι οι δύο δράστες της επίθεσης, αδέλφια από την Ανατολική Ιερουσαλήμ, σκοτώθηκαν μετά την επίθεση που εξαπέλυσαν εναντίον πολιτών που περίμεναν σε στάση λεωφορείου στην Ιερουσαλήμ. Το βίντεο της επίθεσης Σκληρές εικόνες από τη στιγμή της επίθεσης κάνουν από το πρωί το γύρο του διαδικτύου. Στο παρακάτω βίντεο φαίνεται ο ένας εκ των δραστών να σταματά μπροστά στη στάση και να πυροβολεί εναντίον των πεζών και να προσπαθεί να διαφύγει όταν περαστικός τον προσεγγίζει και τον πυροβολεί. Σύμφωνα με πληροφορίες επρόκειτο για πολίτη, ο οποίος έφερε όπλο. Δείτε φωτογραφίες: Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Δύο Ισραηλινοί στρατιώτες τραυματίστηκαν ελαφρά την Πέμπτη (30/11) σε επίθεση με αυτοκίνητο εναντίον σημείου ελέγχου στην κατεχόμενη Δυτική Όχθη, ανακοίνωσε ο ισραηλινός στρατός, διευκρινίζοντας ότι ο δράστης «εξουδετερώθηκε». «Στρατιώτες που βρίσκονταν στο σημείο πυροβόλησαν και εξουδετέρωσαν τον δράστη», επεσήμανε ο στρατός σε ανακοίνωσή του, στην οποία υπογράμμισε ότι οι δύο τραυματίες διακομίστηκαν στο νοσοκομείο. Η επίθεση αυτή σημειώθηκε λίγες ώρες αφού δύο ένοπλοι Παλαιστίνιοι επιτέθηκαν με πυροβόλα όπλα εναντίον πολιτών που περίμεναν σε στάση λεωφορείου στην Ιερουσαλήμ, με αποτέλεσμα να σκοτωθούν τρεις Ισραηλινοί και να τραυματιστούν πολλοί άλλοι. Οι δύο δράστες, οι οποίοι είναι αδέλφια και κατάγονται από την κατεχόμενη Ανατολική Ιερουσαλήμ, έπεσαν νεκροί επί τόπου, από τα πυρά δύο στρατιωτών και ενός πολίτη. Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Ο Πάπας Φραγκίσκος αναφέρθηκε το πρωί της Πέμπτης (30/11) στην κατάσταση της υγείας του και στη γρίπη, που τον ταλαιπωρεί τις τελευταίες ημέρες. «Όπως βλέπετε, είμαι ζωντανός. Ο γιατρός δε με άφησε να πάω στο Ντουμπάι, ο λόγος είναι ότι εκεί κάνει ζέστη και περνά κανείς από υψηλές θερμοκρασίες σε κλιματισμό, και στους βρόγχους μου, δεν κάνει καλό», είπε ο Πάπας κατά τη διάρκεια συνάντησης με πιστούς στο Βατικανό. «Δόξα τω θεώ, δεν πρόκειται για πνευμονία. Είναι μια βρογχίτιδα ιδιαίτερα οξεία και μολυσματική. Ο πυρετός πέρασε, αλλά παίρνω ακόμη αντιβιοτικά και τέτοιου είδους φάρμακα», πρόσθεσε. Ο πάπας χαιρέτισε από απόσταση, χωρίς να τους σφίξει το χέρι, συμμετέχοντες σε σεμινάριο για την υγεία και υπογράμμισε τη μεγάλη σημασία της προληπτικής ιατρικής. Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Το Ανώτατο Δικαστήριο της Ρωσίας έκρινε σήμερα ότι οι ΛΟΑΤΚΙ+ ακτιβιστές θα πρέπει χαρακτηριστούν τρομοκράτες, μια κίνηση η οποία σύμφωνα με εκπροσώπους ομοφυλόφιλων και διεμφυλικών ατόμων κινδυνεύει να οδηγήσει σε συλλήψεις και διώξεις. Δημοσιογράφος του Reuters που βρισκόταν στο δικαστήριο άκουσε το Σώμα να ανακοινώνει ότι ενέκρινε αίτημα του υπουργείου Δικαιοσύνης να αναγνωρίσει ως εξτρεμιστικό αυτό που χαρακτήρισε “διεθνές κοινωνικό κίνημα ΛΟΑΤΚΙ+ ” και να απαγορεύσει τις δραστηριότητές του. Η κίνηση αυτή εντάσσεται στην προσπάθεια να αυξηθούν οι περιορισμοί στη Ρωσία της έκφρασης του σεξουαλικού προσανατολισμού και της έμφυλης ταυτότητας, περιλαμβανομένων νόμων που απαγορεύουν την προώθηση “μη παραδοσιακών” σεξουαλικών σχέσεων και την απαγόρευση νομικών ή ιατρικών αλλαγών φύλου. Ο πρόεδρος Βλαντίμιρ Πούτιν, ο οποίος αναμένεται να ανακοινώσει σύντομα ότι θα διεκδικήσει μια νέα εξαετή θητεία τον Μάρτιο, έχει επιδιώξει επί μακρόν να προωθήσει μια εικόνα της Ρωσίας ως θεματοφύλακα των παραδοσιακών ηθικών αξιών σε αντίθεση με την παρηκμασμένη Δύση. Σε ομιλία του τον περασμένο χρόνο ο Πούτιν είπε ότι η Δύση είναι ευπρόσδεκτη να υιοθετήσει “μάλλον περίεργες –κατά την άποψή μου– δήθεν μοντέρνες τάσεις όπως τα δεκάδες φύλα και τις παρελάσεις γκέι”, αλλά δεν έχει κανένα δικαίωμα να τις επιβάλει σε άλλες χώρες. Ο εκπρόσωπος του Πούτιν Ντμίτρι Πεσκόφ είπε στους δημοσιογράφους πριν από την απόφαση του δικαστηρίου ότι το Κρεμλίνο “δεν παρακολουθεί την υπόθεση και δεν έχει κάποιο σχόλιο να κάνει”. Το Ανώτατο Δικαστήριο χρειάστηκε μόλις κάτι παραπάνω από δύο ώρες για να εκδώσει απόφαση μετά την έναρξη της διαδικασίας στις 09.00 ώρα Ελλάδας. Η διαδικασία ήταν κλειστή για τα μέσα ενημέρωσης, αλλά επιτράπηκε στους δημοσιογράφους να ακούσουν την απόφαση. Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Με ένα καταιγιστικό «αφιέρωμα» αποχαιρέτισε το αμερικανικό περιοδικό Rolling Stone τον Χένρι Κίσινγκερ, ο οποίος απεβίωσε την Τετάρτη, 29 Νοεμβρίου και θεωρείται μια από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες της πολιτικής σκηνής των Ηνωμένων Πολιτειών. Το περιοδικό αναφέρεται στην πορεία του, στις ιδέες του και στο γεγονός ότι διαμόρφωσε την αμερικανική ιστορία, αφήνοντας ανεξίτηλο σημάδι στις σχέσεις των ΗΠΑ με την Ανατολή. Το άρθρο υπογράφει ο δημοσιογράφος Spencer Ackerman, ο οποίος τον χαρακτηρίζει τον μεγαλύτερο εγκληματία πολέμου της Αμερικής. Ακολουθεί το άρθρο του Rolling Stone Ο Χένρι Κίσινγκερ πέθανε την Τετάρτη, 29 Νοεμβρίου, στο σπίτι του στο Κονέκτικατ, όπως ανακοίνωσε η συμβουλευτική του εταιρεία. Ο διαβόητος εγκληματίας πολέμου ήταν 100 ετών. Προσμετρώντας καθαρά και μόνο τις επιβεβαιωμένες δολοφονίες, ο πιο επικίνδυνος μαζικός δολοφόνος που εκτελέστηκε ποτέ στις Ηνωμένες Πολιτείες ήταν ο Timothy McVeigh, ένας τρομοκράτης που πίστευε στη λευκή υπεροχή. Στις 19 Απριλίου 1995, ο McVeigh πυροδότησε μια τεράστια βόμβα στο ομοσπονδιακό κτήριο Murrah, στην Οκλαχόμα Σίτι, σκοτώνοντας 168 ανθρώπους, συμπεριλαμβανομένων 19 παιδιών. Η κυβέρνηση καταδίκασε τον McVeigh σε θανατική ποινή, η οποία εκτελέστηκε τον Ιούνιο του 2001, με τη χρήση ένεσης. Όποιον δισταγμό και αν προκαλεί μια κρατική εκτέλεση, ακόμη και για έναν άνθρωπο όπως ο McVeigh, ο θάνατός του προσέφερε στη μητέρα ενός εκ των θυμάτων του έναν «επίλογο». «Είναι μια τελεία στο τέλος μιας πρότασης», δήλωσε η Kathleen Treanor, της οποίας το τετράχρονο παιδί σκότωσε ο McVeigh. Ο McVeigh, ο οποίος με τον δικό του ψυχωτικό τρόπο πίστευε ότι έσωζε την Αμερική, δεν σκότωσε ποτέ -ούτε κατά διάνοια- στην κλίμακα που σκότωσε ο Κίσινγκερ, ο πιο σεβαστός Αμερικανός στρατηγός του δεύτερου μισού του 20ού αιώνα. Ο ιστορικός του Πανεπιστημίου Γέιλ, Greg Grandin, συγγραφέας της βιογραφίας «Η σκιά του Κίσινγκερ», εκτιμά ότι η δράση του Κίσινγκερ από το 1969 έως το 1976, μια περίοδος οχτώ σύντομων ετών κατά την οποία ο Κίσινγκερ διαμόρφωσε την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης του Ρίτσαρντ Νίξον και στη συνέχεια της κυβέρνησης του Τζέραλντ Φορντ, ως σύμβουλος εθνικής ασφάλειας και υπουργός Εξωτερικών, οδήγησε στον θάνατο τριών έως τεσσάρων εκατομμυρίων ανθρώπων. Στην εκτίμησή του συμπεριλαμβάνει τα «εγκλήματα κατ’ εντολή», όπως στην Καμπότζη και τη Χιλή, αλλά και τις παραλείψεις που οδήγησαν σε θάνατο, όπως το γεγονός ότι έδωσε το «πράσινο φως» για την αιματοχυσία της Ινδονησίας στο Ανατολικό Τιμόρ, την αιματοχυσία του Πακιστάν στο Μπαγκλαντές και την καθιέρωση της αμερικανικής παράδοσης της εκμετάλλευσης και στη συνέχεια της εγκατάλειψης των Κούρδων. «Οι Κουβανοί λένε ότι δεν υπάρχει κακό που να διαρκεί 100 χρόνια, αλλά ο Κίσινγκερ προσπαθεί να αποδείξει ότι κάνουν λάθος», είχε δηλώσει ο Grandin στο Rolling Stone λίγο πριν πεθάνει ο Κίσινγκερ. «Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι θα χαιρετιστεί ως ένας μεγάλος γεωπολιτικός στρατηγός, παρόλο που επιδείνωσε τις περισσότερες κρίσεις, οδηγώντας σε κλιμάκωση. Θα λάβει τα εύσημα για το “άνοιγμα” της Κίνας, αλλά αυτό ήταν ιδέα και πρωτοβουλία του Ντε Γκωλ. Θα τον επαινέσουν για την εκτόνωση, η οποία ήταν επιτυχής, αλλά υπονόμευσε την κληρονομιά του, καθώς ευθυγραμμίστηκε με τους νεοσυντηρητικούς. Και φυσικά, θα τη γλιτώσει από το Watergate, παρόλο που η εμμονή του με τον Ντάνιελ Έλσμπεργκ οδήγησε πραγματικά στο έγκλημα». Κανείς δεν θα κακολογήσει τον Κίσινγκερ μια μέρα σαν τη σημερινή. Αντιθέτως, σε μια επίδειξη του γιατί μπόρεσε να σκοτώσει τόσους πολλούς ανθρώπους και να μην λογοδοτήσει, η ημέρα της αποχώρησής του είναι μια πένθιμη μέρα για το Κογκρέσο και είναι ντροπή, καθώς ο Κίσινγκερ είχε βάλει να παρακολουθούν δημοσιογράφους, όπως ο Μάρβιν Καλμπ του CBS και ο Χέντρικ Σμιθ των New York Times, μέσα στον χώρο εργασίας τους. Ο Κίσινγκερ, πρόσφυγας λόγω των Ναζί, που έγινε καθαρόαιμο μέλος του «ανατολικού κατεστημένου» που μισούσε ο Νίξον, ήταν ένας «επαγγελματίας» του αμερικανικού μεγαλείου, και έτσι ο Τύπος τον απεικονίζει ως την ψυχρή ιδιοφυΐα που αποκατέστησε το κύρος της Αμερικής, έπειτα από την κρίση του Βιετνάμ. Ούτε μια φορά, μέσα στον μισό αιώνα που ακολούθησε την αποχώρησή του Κίσινγκερ από την εξουσία, δεν επηρέασαν τη φήμη του τα εκατομμύρια που σκότωσαν οι Ηνωμένες Πολιτείες, παρά μόνο για να επιβεβαιώσουν μια αδίστακτη συμπεριφορά από μέρους του, που οι ειδήμονες βρίσκουν ενίοτε… γοητευτική. Η Αμερική, όπως και κάθε αυτοκρατορία, υπερασπίζεται τους κρατικούς δολοφόνους της. Ο δημοσιογράφος Spencer Ackerman, του αμερικανικού περιοδικού «Rolling Stone», αναφέρει σε δημοσίευμά του ότι: «Η μόνη φορά που βρέθηκα ποτέ στο ίδιο δωμάτιο με τον Χένρι Κίσινγκερ ήταν σε ένα συνέδριο εθνικής ασφάλειας στο West Point το 2015. Ήταν περιτριγυρισμένος από γλείφτες αξιωματικούς του στρατού και πρώην αξιωματικούς που απολάμβαναν την παρουσία ενός κυβερνητικού». Ο Seymour Hersh, ο ερευνητής δημοσιογράφος που αποτέλεσε την πιο εξέχουσα εξαίρεση στην κολακευτική κάλυψη για το πρόσωπο του Κίσινγκερ, είδε τη δημοσιογραφική ευλάβεια να παίρνει σάρκα και οστά μόλις ο Κίσινγκερ μπήκε στον Λευκό Οίκο το 1969. «Η παρουσία του μπορούσε να ορίσει την επιτυχία ενός πάρτι στην Ουάσινγκτον», έγραψε ο Hersh στη βιογραφία του «The Price of Power» («Το τίμημα της εξουσίας»). Δημοσιογράφοι, όπως ο James Reston των Times, συμμετείχαν πρόθυμα σε αυτό που ο Hersh αποκάλεσε «ένα σιωπηρό σύστημα εκβιασμού» – δηλαδή, δημοσιογραφία της πρόσβασης – «στο οποίο οι δημοσιογράφοι που εξασφάλιζαν εμπιστευτικές πληροφορίες προστάτευαν με τη σειρά τους τον Κίσινγκερ, μη αποκαλύπτοντας ούτε τις πλήρεις συνέπειες των πράξεών του, ούτε τη δική του σχέση με αυτές». Η προσέγγιση του Κίσινγκερ προς τον Τύπο ήταν η ίδια προσέγγισή που εφάρμοζε και με τον Νίξον: αυτή της μίζερης υποταγής. (Αν και ο Κίσινγκερ μπορούσε να ξεσπάσει στους δημοσιογράφους, αλλά όχι στο αφεντικό του). Ο Hersh θυμάται τον H.R. Haldeman, προσωπάρχη του Νίξον, να αναφέρει ότι ο Κίσινγκερ ήταν το «γεράκι των γερακιών» μέσα στον Λευκό Οίκο, αλλά «όταν τσούγκριζε ποτήρια σε πάρτι με φιλελεύθερους φίλους του, ο πολεμοχαρής Κίσινγκερ ξαφνικά μετατρεπόταν σε περιστερά». Σε μια κριτική της για ένα από τα βιβλία του Κίσινγκερ, η Χίλαρι Κλίντον το 2014 δήλωσε ότι ο Κίσινγκερ, «ένας φίλος», στις συμβουλές του οποίου βασίστηκε ως υπουργός Εξωτερικών, είχε «μια πεποίθηση που μοιραζόμαστε με τον πρόεδρο Ομπάμα: πίστευε στην αναγκαιότητα της συνεχιζόμενης αμερικανικής ηγεσίας, στο όνομα μιας δίκαιης και φιλελεύθερης τάξης». Λίγες μέρες αργότερα, ο Κίσινγκερ δήλωσε στην εφημερίδα USA Today, ότι η Κλίντον, η οποία θεωρούνταν τότε ως η εν αναμονή πρόεδρος των ΗΠΑ, «διοικούσε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ με τον πιο αποτελεσματικό τρόπο που έχω δει ποτέ». Το ίδιο ρεπορτάζ περιείχε μια φωτογραφία υπογεγραμμένη από τον Ομπάμα, όπου ευχαριστούσε τον Κίσινγκερ για τη «συνεχιζόμενη καθοδήγησή του». Είναι πάντα χρήσιμο να ακούς τους ευλαβικούς τόνους με τους οποίους η αμερικανική ελίτ μιλά για τα τέρατά της. Όταν οι Κίσινγκερ αυτού του κόσμου φεύγουν, η ανθρωπιά τους, ο σκοπός τους, οι θυσίες τους είναι το μόνο πράγμα στο μυαλό των αξιοσέβαστων. Η αμερικανική ελίτ εξέφρασε τον αποτροπιασμό της όταν οι Ιρανοί βγήκαν μαζικά στους δρόμους για να τιμήσουν ένα από τα δικά τους τέρατα, τον Qassem Soleimani, έπειτα από το αμερικανικό χτύπημα – με μη επανδρωμένο αεροσκάφος – που έβαλε τέλος στη ζωή του επικεφαλής της εξωτερικής ασφάλειας του Ιράν τον Ιανουάριο του 2020. Ο Σουλεϊμανί, τον οποίο οι Ηνωμένες Πολιτείες κήρυξαν τρομοκράτη και τον σκότωσαν για αυτόν τον λόγο, είχε δολοφονήσει περισσότερους ανθρώπους από τον Τίμοθι Μακβέι. Αλλά, ακόμη και αν τον θεωρήσουμε υπόλογο για όλους τους θανάτους στον εμφύλιο πόλεμο της Συρίας, ούτε στα πιο τρελά του όνειρα ο Σουλεϊμανί δεν θα μπορούσε ποτέ να σκοτώσει τόσους ανθρώπους όσους ο Χένρι Κίσινγκερ. Επίσης, ο Σουλεϊμανί δεν κατάφερε ποτέ να βγει με την Τζιλ Σεντ Τζον, η οποία υποδύθηκε το κορίτσι του Μποντ, την Τίφανι Κέις, στο «Τα διαμάντια είναι για πάντα». Η άνοδος του Κίσινγκερ στην εξουσία έγινε μέσω μιας αισχρότητας που ο χρόνος δεν μπορεί να διαγράψει Το 1968, ο Λίντον Τζόνσον συμφώνησε σε ειρηνευτικές διαπραγματεύσεις με τους Βορειοβιετναμέζους, αναγνωρίζοντας σιωπηρά τον εφιάλτη που ο ίδιος, βασιζόμενος στα έργα των δύο άμεσων προκατόχων του, δημιούργησε στο Βιετνάμ. Ο Κίσινγκερ, ένας διανοούμενος της άμυνας του Ψυχρού Πολέμου στο Χάρβαρντ, είχε επαφή με τα μέλη της διπλωματικής αντιπροσωπείας στις συνομιλίες του Παρισιού. Αυτή την επαφή τη χρησιμοποίησε για να τροφοδοτήσει με πληροφορίες από τις διαπραγματεύσεις την προεδρική εκστρατεία του Ρίτσαρντ Νίξον – μια εκστρατεία της οποίας τον ηττημένο αντίπαλο του Ρεπουμπλικανικού Κόμματος, Νέλσον Ροκφέλερ, συμβούλευε ο ίδιος ο Κίσινγκερ. Ο Νίξον έθεσε υποψηφιότητα για πρόεδρος ισχυριζόμενος ότι είχε ένα μυστικό σχέδιο για τον τερματισμό του πολέμου. Οι σύμβουλοί του είπαν στον Hersh ότι φοβόντουσαν βαθιά ότι ο Τζόνσον και το Ανόι θα κατέληγαν σε συμφωνία πριν από τις εκλογές. Αυτό θα έσωζε ζωές στο Βιετνάμ, αμερικανικές και βιετναμέζικες, αλλά θα υπονόμευε τις ελπίδες του Νίξον να εκμεταλλευτεί την έκρηξη του εγχώριου αντιπολεμικού συναισθήματος. Ο Νίξον δέχτηκε με ευγνωμοσύνη ό,τι του προσέφερε ο Κίσινγκερ, ώστε να καταστήσει πιο αδιάλλακτο το καθεστώς του πληρεξουσίου των ΗΠΑ στη Σαϊγκόν, το καθεστώς το οποίο η ειρήνη θα αποσταθεροποιούσε. Καμία συμφωνία δεν επιτεύχθηκε μέχρι το 1973, και ο πόλεμος έληξε με μια ταπεινωτική ήττα για την Αμερική το 1975. «Χρειαζόταν πολύ θάρρος για να μας δώσει αυτές τις συμβουλές», ανέφερε αργότερα στον Hersh ο Richard Allen, ερευνητής εξωτερικής πολιτικής στην εκστρατεία του Νίξον. Εξάλλου, ήταν «αρκετά επικίνδυνο για τον [Κίσινγκερ] να παίζει με την εθνική ασφάλεια». Κάθε άνθρωπος που πέθανε στο Βιετνάμ μεταξύ του φθινοπώρου του 1968 και της πτώσης της Σαϊγκόν – και όλοι όσοι πέθαναν στο Λάος και την Καμπότζη, όπου ο Νίξον και ο Κίσινγκερ επέκτειναν μυστικά τον πόλεμο μέσα σε λίγους μήνες από την ανάληψη των καθηκόντων τους, καθώς και όλοι όσοι πέθαναν σε επακόλουθα γεγονότα, όπως η γενοκτονία της Καμπότζης που προκάλεσε η αποσταθεροποίηση της από τις ΗΠΑ – πέθαναν εξαιτίας του Χένρι Κίσινγκερ. Δεν θα μάθουμε ποτέ τι θα μπορούσε να είχε συμβεί, το ερώτημα στο οποίο επιμένουν οι απολογητές του Κίσινγκερ και όσοι στην ελίτ της εξωτερικής πολιτικής των ΗΠΑ φαντάζονται ότι στέκονται στη θέση του Κίσινγκερ, όταν εξηγούν τα εγκλήματά του. Μπορούμε να γνωρίζουμε μόνο τι πραγματικά συνέβη. Αυτό που συνέβη στην πραγματικότητα ήταν ότι ο Κίσινγκερ σαμποτάρισε ουσιαστικά τη μοναδική ευκαιρία για τον τερματισμό του πολέμου το 1968, ώστε να εξασφαλίσει μια θέση εξουσίας στην κυβέρνηση του Νίξον ή του Χάμφρεϊ. Πιθανότατα δεν θα γίνει ποτέ γνωστός ο πραγματικός απολογισμός όλων όσων πέθαναν για να γίνει ο Κίσινγκερ σύμβουλος εθνικής ασφάλειας. Με την άφιξή τους στον Λευκό Οίκο, ο Νίξον και ο Κίσινγκερ δεν είχαν κανένα μέσο για την επίτευξη μιας ειρηνευτικής συμφωνίας με το Ανόι. Με την ελπίδα ότι θα «δημιουργήσουν» μια τέτοια συμφωνία, σκέφτηκαν τη «θεωρία του τρελού», δηλαδή την ιδέα ότι το Βόρειο Βιετνάμ θα διαπραγματευόταν αν πίστευε ότι ο Νίξον ήταν αρκετά τολμηρός και αιμοδιψής ώστε να ρισκάρει τα πάντα. Τον Φεβρουάριο του 1969, λίγες εβδομάδες μετά την ανάληψη των καθηκόντων του, και με διάρκεια μέχρι τον Απρίλιο του 1970, αμερικανικά πολεμικά αεροσκάφη έριξαν απροειδοποίητα 110.000 τόνους βομβών στην Καμπότζη. Μέχρι το καλοκαίρι του 1969, σύμφωνα με έναν συνταγματάρχη του Μεικτού Επιτελείου, ο Κίσινγκερ – ο οποίος δεν είχε συνταγματικά κατοχυρωμένο ρόλο στη στρατιωτική ιεραρχία – επέλεγε προσωπικά τους στόχους των βομβαρδισμών. «Ο Χένρι όχι μόνο εξέταζε προσεκτικά τις επιδρομές, αλλά διάβαζε και τις ακατέργαστες πληροφορίες», δήλωσε ο συνταγματάρχης Ray B. Sitton στον Hersh για το The Price of Power. Μια δεύτερη φάση βομβαρδισμών ακολούθησε και διήρκησε μέχρι τον Αύγουστο του 1973, πέντε μήνες δηλαδή μετά την αποχώρηση των τελευταίων αμερικανικών στρατευμάτων μάχης από το Βιετνάμ. Μέχρι τότε, οι αμερικανικές βόμβες είχαν σκοτώσει περίπου 100.000 ανθρώπους σε έναν πληθυσμό μόλις 700.000. Η τελική φάση των βομβαρδισμών, η οποία έλαβε χώρα μετά την ειρηνευτική συμφωνία των Παρισίων, που επέβαλε την αποχώρηση των ΗΠΑ από το Βιετνάμ, ήταν η πιο έντονη, μια πράξη σκληρής εκδίκησης από μια λαβωμένη υπερδύναμη. Η Καμπότζη, όπως και το Λάος πριν από αυτήν, ήταν μια ουδέτερη χώρα, πράγμα που σημαίνει ότι ο βομβαρδισμός της ισούταν με παράνομη επίθεση, σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη. Αλλά, σε μια κίνηση που ο πρίγκιπας Σιχανούκ δεν μπορούσε να ελέγξει, οι Βορειοβιετναμέζοι χρησιμοποίησαν το έδαφος της Καμπότζης για να δημιουργήσουν το μονοπάτι Χο Τσι Μινχ, έναν διάδρομο μεταφοράς όπλων που δεν διαφέρει και πολύ από αυτόν που υφίσταται σήμερα, μεταξύ Αμερικής και Ουκρανίας. Τον Απρίλιο του 1970, μετά από το πραξικόπημα του συνταγματάρχη Lon Nol που ανέτρεψε τον Σιχανούκ, ο Νίξον διέταξε τα αμερικανικά στρατεύματα στο Βιετνάμ να εισβάλουν στην Καμπότζη. Από αέρος και από εδάφους, οι Αμερικανοί και πάλι δεν μπόρεσαν να καταστρέψουν το μονοπάτι, όμως σκότωσαν πολλούς ανθρώπους. Όσοι επέζησαν, αντέδρασαν. «Μερικές φορές οι βόμβες έπεφταν και χτυπούσαν τα μικρά παιδιά, και τότε οι πατεράδες τους τάσσονταν όλοι με τους Ερυθρούς Χμερ», είπε ένα πρώην στέλεχος των Ερυθρών Χμερ στον ιστορικό Ben Kiernan, ιδρυτή του Προγράμματος Σπουδών Γενοκτονίας του Πανεπιστημίου Yale. Η αποτυχία του Νίξον και του Κίσινγκερ στην Καμπότζη προκάλεσε το 1971 την αμερικανο-νοτιοβιετναμέζικη εισβολή στο Λάος. Άλλη μια αποτυχία. Ο Κίσινγκερ αργότερα κατηγόρησε για την ήττα τους συνεργάτες των ΗΠΑ και όχι, ας πούμε, ανθρώπους σημαντικούς, όπως ήταν ο ίδιος. «Εκ των υστέρων, αμφιβάλλω για το αν οι Νοτιοβιετναμέζοι κατάλαβαν ποτέ πραγματικά τι προσπαθούσαμε να πετύχουμε», έγραψε ο Κίσινγκερ στα απομνημονεύματά του. Εκείνη την εποχή, ο μυστικός βομβαρδισμός της Καμπότζης ήταν ένα φρικτό αδίκημα που προκάλεσε σημαντικές πολιτικές αντιδράσεις όταν έγινε γνωστό. Ένα από τα άρθρα μομφής κατά του Νίξον, που σύνταξε η δικαστική επιτροπή της Βουλής των Αντιπροσώπων το 1974, υποστήριζε ότι ο βομβαρδισμός της Καμπότζης αποτελούσε συνταγματικό σφετερισμό των πολεμικών εξουσιών του Κογκρέσου. Αλλά στις 30 Ιουλίου, η επιτροπή εν τέλει απέρριψε το άρθρο, με 26 ψήφους έναντι 12 και δεν έγινε ποτέ μέρος της συσπειρωμένης προσπάθειας μομφής, η οποία έληξε με την παραίτηση του Νίξον. Σαράντα χρόνια αργότερα, και πιθανότατα ως συνέπεια, οι πρόεδροι των ΗΠΑ βομβαρδίζουν συστηματικά χώρες με τις οποίες οι ΗΠΑ δεν βρίσκονται σε πόλεμο. Παρέχουν τυπικές ανακοινώσεις ότι έπεσαν βόμβες, και συχνά δεν κάνουν ούτε αυτό. Όταν οι πόλεμοι που κηρύσσουν οι ΗΠΑ αποτυγχάνουν, όπως στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, οι αρχιτέκτονες και οι διαχειριστές τους κατηγορούν τους στρατούς και τις κυβερνήσεις των συμμάχων που στήριξαν. Καλύπτουν τις αποσύρσεις των στρατευμάτων τους με μάταιες εκστρατείες βομβαρδισμού που σκοτώνουν ανθρώπους, ώστε οι Αμερικανοί πολιτικοί να μπορούν να παρουσιάσουν αποτελέσματα. Είτε το έκανε συνειδητά, είτε όχι, όταν ο πρόεδρος Μπάιντεν τον Ιούλιο του 2021 κατηγόρησε τους Αφγανούς ότι έχασαν τον πόλεμο στο Αφγανιστάν, λέγοντας ότι «ο αφγανικός στρατός κατέρρευσε, μερικές φορές δεν προσπάθησε καν να πολεμήσει», χρησιμοποίησε μια χαρακτηριστική ατάκα, θυμίζοντας κάτι από Νίξον και Κίσινγκερ. Ο Κίσινγκερ έπαιξε ρόλο στους θανάτους τόσων πολλών διαφορετικών ανθρώπων Αν αντιμετωπίζαμε κάθε έναν από αυτούς με τη δέουσα προσοχή, τότε θα χρειαζόταν να γράψουμε ένα βιβλίο. Ας αναφερθούμε σε ένα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα του είδους της σφαγής που ο Κίσινγκερ προκάλεσε έμμεσα και όχι άμεσα, με μια διαταγή. Το 1971, η πακιστανική κυβέρνηση διεξήγαγε μια εκστρατεία γενοκτονίας για να καταστείλει το κίνημα ανεξαρτησίας στο μελλοντικό Μπαγκλαντές. Ο Yahya Khan του Πακιστάν, αρχιτέκτονας της γενοκτονίας, ήταν χρήσιμος για τις φιλοδοξίες του Νίξον, που ήθελε να αποκαταστήσει τις διπλωματικές σχέσεις με την Κίνα. Έτσι, οι ΗΠΑ άφησαν τις δυνάμεις του Χαν να βιάσουν και να δολοφονήσουν τουλάχιστον 300.000 ανθρώπους, που για κάποιους υπολογίζονται και στα τρία εκατομμύρια. «Δεν μπορούμε να επιτρέψουμε σε έναν φίλο μας και φίλο της Κίνας να χάσει σε μια σύγκρουση με έναν φίλο της Ινδίας», είχε δηλώσει τότε ο Νίξον, με τον Κίσινγκερ να σηκώνει τους ώμους. Αυτή η προοπτική ήταν χαρακτηριστική του Κίσινγκερ. Ο Ψυχρός Πόλεμος ήταν μια γεωπολιτική ισορροπία μεταξύ δύο μεγάλων δυνάμεων. Ο σκοπός της κρατικής τεχνικής του Ψυχρού Πολέμου ήταν να μεγιστοποιηθεί η αμερικανική ελευθερία δράσης για να επιβληθεί η βούληση της Ουάσιγκτον στον κόσμο – ένας αγώνας μηδενικού αθροίσματος που σήμαινε τον περιορισμό της δυνατότητας της Σοβιετικής Ένωσης να επιβάλει τη βούληση της Μόσχας – χωρίς την αποσταθεροποίηση ή τον απόλυτο Αρμαγεδδώνα που θα προέκυπτε από την επιδίωξη της απόλυτης εξόντωσης των Σοβιετικών. Αυτό μάλιστα εξηγεί μεγάλο μέρος της δεξιάς εχθρότητας προς τον Κίσινγκερ. Ο Κίσινγκερ εκπροσωπούσε τον αντικομμουνισμό, χωρίς ιδεολογικό ζήλο. Ήταν ένας ενεργητικός, ακόμη και αδυσώπητος επαγγελματίας του Ψυχρού Πολέμου, του θεάτρου της αντικομμουνιστικής σύγκρουσης. Αλλά όπως και ο Τζορτζ Κένναν πριν από αυτόν, ο Κίσινγκερ πίστευε ότι η θεώρηση του Ψυχρού Πολέμου, με ιδεολογικούς όρους, δεν είχε νόημα. Το νόημα ήταν ένα για εκείνον: η αμερικανική γεωπολιτική κυριαρχία, κάτι που μετριέται με ατιμωρησία και επιτυγχάνεται με κάθε αναγκαίο μέσο. Αυτό επέτρεψε στον Νίξον και τον Κίσινγκερ να «ανοιχτούν» εκ νέου προς την Κίνα, κάτι που ο Νίξον θα είχε απαγορεύσει σε οποιονδήποτε άλλον. Το άνοιγμα προς την Κίνα ήταν μακράν το μεγαλύτερο επίτευγμα της εξωτερικής πολιτικής του Νίξον. Ήταν μια σπάνια γεωπολιτική πρωτοβουλία, στην οποία ο Κίσινγκερ ήταν απλός διαμεσολαβητής. Ο Sy Hersh, στο «The Price of Power», αποκαλεί τον Νίξον τον «μεγάλο οραματιστή» της επαναπροσέγγισης του Πεκίνου, με τον Κίσινγκερ να θεωρείται ο «περιστασιακός πράκτορας» του Νίξον. Το δραματικό, μυστικό ταξίδι του Κίσινγκερ στο Πεκίνο τον Ιούλιο του 1971, πριν από την επίσκεψη του Νίξον, πιθανώς καθιστά αυτή την περιγραφή φειδωλή. Αλλά, ο Hersh γράφει πως, «δεν υπάρχει καμία απόδειξη ότι ο Κίσινγκερ εξέταζε σοβαρά το ζήτημα μιας αμερικανοκινεζικής προσέγγισης πριν από τον διορισμό του ως σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Νίξον». Μόλις η απόπειρα στέφθηκε με επιτυχία, ο Κίσινγκερ έγινε εν μία νυκτί διασημότητα, το είδος του προσώπου που θα περιβάλλεται για πάντα από μύθους και απολογίες. Ο Κίσινγκερ μπορεί να μην είχε ως κίνητρο το μίσος για τον κομμουνισμό. Αλλά, ήταν ένας αντιδραστικός που επέτρεψε τη δημιουργία μια ομάδας για την οποία ο αντικομμουνισμός ήταν ένας αξιοσέβαστος δίαυλος για τις ρατσιστικές και εκμεταλλευτικές κοινωνικοοικονομικές παραδόσεις της Αμερικής. Ο επικεφαλής βοηθός του στο Συμβούλιο Εθνικής Ασφάλειας ήταν ένας φανατικός αντικομμουνιστής μιλιταριστής, ο συνταγματάρχης Alexander Haig, μελλοντικός υπουργός Εξωτερικών του Ronald Reagan. Όταν ο Κίσινγκερ δέχθηκε επιθέσεις από νεοσυντηρητικούς και άλλους Δεξιούς που δεν μπορούσαν να ανεχθούν την εκτόνωση με τους Σοβιετικούς και τη συμφιλίωση με τους Κινέζους, ούτε ο ίδιος, αλλά ούτε και εκείνοι αναγνώρισαν ότι και οι δύο καθοδηγούνταν από τις δυνάμεις του Ψυχρού Πολέμου, που ο Κίσινγκερ υποδαύλιζε όταν τον βόλευε. Ο πιο σημαντικός από όλους τους αντιδραστικούς ήταν ο Νίξον, χωρίς τον οποίο ο Κίσινγκερ δεν θα είχε εξουσία και από τον οποίο ο Κίσινγκερ θα άντεχε κάθε προσβολή. Ο Νίξον ήταν ένας από τους πρώτους δημαγωγούς του Ψυχρού Πολέμου, τους άνδρες που δεν δίστασαν ποτέ να ταυτίσουν τον κομμουνισμό με τους μαύρους και τους φιλελεύθερους του «Ανατολικού Καθεστώτος» που εμφανίζονταν ως συμμάχους. Η κλιμάκωσή στο Βιετνάμ, μαζί με τους μυστικούς βομβαρδισμούς στην Καμπότζη που αποκάλυψε με τηλεοπτικό διάγγελμα, προκάλεσαν την αναζωπύρωση του αντιπολεμικού κινήματος. Ο Νίξον εκμεταλλεύτηκε τις μαζικές διαμαρτυρίες, αντιπαραβάλλοντάς τες με τη «σιωπηλή πλειοψηφία» των πιστών Αμερικανών. Αντί να τερματίσει τον πόλεμο, όπως είχε προεκλογικά επιδιώξει να κάνει, και να φιμώσει ή να συνεργαστεί με το αντιπολεμικό κίνημα στην πορεία, ο Νίξον δημιούργησε έναν πολιτιστικό πόλεμο για να αποσπάσει την προσοχή από την πραγματική διαμάχη. Ήταν μια απομίμηση της διαβόητης «Στρατηγικής του Νότου», με την οποία επιδίωκε να εξασφαλίσει για το Ρεπουμπλικανικό Κόμμα τα εκλογικά οφέλη της αντίδρασης των λευκών ενάντια στο κίνημα που μαχόταν για τα πολιτικά δικαιώματα. Ο Νίξον δεν ήταν διακριτικός ως προς τον ποιον εννοούσε με τον όρο «Ανατολικό Καθεστώς». Όταν τα μέσα μαζικής ενημέρωσης κάλυπταν τη σφαγή των ΗΠΑ στο My Lai, ο Νίξον ανταποκρίθηκε, λέγοντας: «Είναι αυτοί οι βρώμικοι σάπιοι Εβραίοι από τη Νέα Υόρκη που κρύβονται πίσω από αυτό». Ο σύμβουλος του Νίξον στον Λευκό Οίκο, Τζον Έρλιχμαν, θυμάται ότι ο Νίξον μιλούσε για «Εβραίους προδότες» μπροστά στον Κίσινγκερ, συμπεριλαμβανομένων των «Εβραίων του Χάρβαρντ». Ο Κίσινγκερ διαβεβαίωνε το αφεντικό του ότι ήταν ένας από τους καλούς. «Λοιπόν, κύριε Πρόεδρε», ανέφερε ο Erlichman ότι του απαντούσε, «υπάρχουν Εβραίοι και Εβραίοι». Ο Κίσινγκερ διατήρησε το κύρος του εν μέρει κατακεραυνώνοντας το ανατολικό κατεστημένο, από το οποίο αναδύθηκε. Δεν ήταν εντελώς κυνικός. Ο Κίσινγκερ ταυτιζόταν με τον Νίξον στην περιφρόνησή του για την «ηττοπάθεια» και την «απαισιοδοξία» εκείνων που δειλιάσαν μπροστά στον πόλεμο του Βιετνάμ, τον οποίο κάποτε υποστήριζαν. Εξορθολόγησε τις εκκαθαρίσεις του στη γραφειοκρατία του Συμβουλίου Εθνικής Ασφάλειας και την περιθωριοποίηση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ – μέτρα που τον έκαναν απαραίτητο στην εξωτερική πολιτική και στον Νίξον – ως προστασία της αμερικανικής ισχύος από εκείνους που δεν είχαν την αυτοπεποίθηση να την ασκήσουν. Δεν προκαλεί έκπληξη ότι μεταξύ εκείνων που χαράζουν την εξωτερική πολιτική των ΗΠΑ, η οπτική του Κίσινγκερ δεν θεωρείται ιδεολογική. Η εδραίωση του γραφειοκρατικού ελέγχου από τον Κίσινγκερ ήταν τιμωρητική και παρανοϊκή. Χρησιμοποίησε τον φόβο των εσωτερικών διαρροών για να βάλει το FBI να παρακολουθεί το προσωπικό του και τους δημοσιογράφους που υποπτευόταν ότι υπέκλεπταν πληροφορίες. Ωστόσο, οι ανατολικοί καθεστωτικοί γύρω από τον Κίσινγκερ, στο προσωπικό του ή στον Τύπο, τον ακολουθούσαν σαν πιστός σκύλος. Ο ψυχρός αμερικανικός εξαιρετισμός του ήταν ο τέλειος τόνος για να μιλήσει σε μια κλονισμένη άρχουσα τάξη. Ο Άντονι Λέικ, ο οποίος θα γινόταν στη συνέχεια σύμβουλος εθνικής ασφάλειας του Μπιλ Κλίντον, παραιτήθηκε τελικά τον Μάιο του 1970, μαζί με τον συνάδελφό του Ρότζερ Μόρις. Τα σημεία ρήξης τους ήταν η κλιμάκωση στο Βιετνάμ, ο αλκοολισμός του Νίξον και οι κρυφές υποκλοπές του Λευκού Οίκου που επιδίωξε και ο Νίξον για να επιβάλει τη στάση του. Όμως ο Λέικ και ο Μόρις επέλεξαν να μην το δημοσιοποιήσουν. «Θεωρώ ότι η αποτυχία να το κάνω αυτό είναι η μεγαλύτερη αποτυχία της ζωής μου», δήλωσε ο Morris στον Hersh για το «The Price of Power». «Δεν το κάναμε με τον μοναδικό υπολογισμό ότι αυτό θα κατέστρεφε τον Χένρι». Εβδομάδες αργότερα, ο Κίσινγκερ, μέσω του Χέιγκ, έβαλε το FBI να παρακολουθήσει τον Λέικ. Στη Νοτιοανατολική Ασία ο Κίσινγκερ έφερε την καταστροφή Αλλά στη Χιλή, βοήθησε να δημιουργηθεί ένα πρότυπο για τον κόσμο στον οποίο ζούμε σήμερα. Στις 4 Σεπτεμβρίου 1970, οι Χιλιανοί εξέλεξαν πρόεδρο τον δημοκρατικό σοσιαλιστή Σαλβαδόρ Αλιέντε. Το πρόγραμμα του Αλιέντε ήταν κάτι περισσότερο από αναδιανεμητικό. Απαιτούσε αποζημίωση από τις ΗΠΑ για την εκμετάλλευσή τους. Η Χιλή είναι πλούσια σε χαλκό, και μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του 1960, το 80% της παραγωγής χαλκού ελεγχόταν από αμερικανικές εταιρείες, ιδίως τις εταιρείες Anaconda Copper και Kennecott. Όταν ο Αλιέντε εθνικοποίησε τα μεταλλευτικά περιουσιακά στοιχεία που κατείχαν οι δύο εταιρείες, ο Αλιέντε τις ενημέρωσε ότι θα αφαιρούσε τα εκτιμώμενα “υπερκέρδη” από ένα αντισταθμιστικό πακέτο που ήταν διατεθειμένος να καταβάλει στις εταιρείες. Αυτού του είδους η απαράδεκτη πολιτική ήταν που ώθησε τον Κίσινγκερ να παρατηρήσει, κατά τη διάρκεια μιας συνάντησης των μυστικών υπηρεσιών περίπου δύο μήνες πριν από την εκλογή του Αλιέντε, ότι “δεν βλέπω γιατί πρέπει να καθόμαστε άπραγοι και να παρακολουθούμε μια χώρα να γίνεται κομμουνιστική λόγω της ανευθυνότητας του ίδιου της του λαού”. Ο Κίσινγκερ εννοούσε ότι δεν πρέπει ποτέ να υπάρξει παράδειγμα χώρας στη σφαίρα επιρροής της Αμερικής που να παραδίδει σοσιαλισμό μέσω των ψηφοδελτίων. “Ο Χένρι έβλεπε τον Αλιέντε ως μια πολύ πιο σοβαρή απειλή από τον Κάστρο”, δήλωσε ο Morris, υπάλληλος του Κίσινγκερ, στον Hersh. “Ο Αλιέντε ήταν ένα ζωντανό παράδειγμα δημοκρατικής κοινωνικής μεταρρύθμισης στη Λατινική Αμερική”. Ο Κίσινγκερ και η CIA είχαν αποφασίσει να ανατρέψουν τον Αλιέντε μόλις λίγες ημέρες μετά την εκλογή του Αλιέντε. Μόλις έμαθε τι ήταν σε εξέλιξη, ο πρεσβευτής των ΗΠΑ στο Σαντιάγο, Έντουαρντ Κόρι, ο οποίος ήταν ο δεύτερος που αντιτάχθηκε στον Αλιέντε, τηλεγράφησε στον Κίσινγκερ ότι “η ενεργή ενθάρρυνση ενός πραξικοπήματος θα μπορούσε να μας οδηγήσει σε μια αποτυχία του Κόλπου των Χοίρων”. Ένας “αποπληκτικός Κίσινγκερ” είπε στον Κόρι να μην ανακατευτεί, σύμφωνα με το βιβλίο του Τιμ Γουάινερ Legacy of Ashes: The History of the CIA. Όταν η CIA απέτυχε σε αυτό που ο Korry αποκάλεσε ως ένα κόλπο Rube Goldberg για να πείσει το Κογκρέσο της Χιλής να εμποδίσει τον Αλιέντε να αναλάβει τα καθήκοντά του -ακριβώς, η CIA προσπάθησε στις 6 Ιανουαρίου στη Χιλή-, ο Haig προέτρεψε το αφεντικό του να εκκαθαρίσει “τις θέσεις-κλειδιά που κυριαρχούσε η αριστερή πτέρυγα” στην υπηρεσία. Ο Korry έκανε λάθος στο τέλος. Η πολιτική του Κίσινγκερ για την ανατροπή του Αλιέντε – “Γιατί να μην υποστηρίξουμε τους εξτρεμιστές;” είπε σε μια συνάντηση του Λευκού Οίκου τον Δεκέμβριο του 1970 με τον επικεφαλής των μυστικών επιχειρήσεων της CIA, Τομ Καραμεσίνη- απέδωσε καρπούς στις 11 Σεπτεμβρίου 1973, όταν μια στρατιωτική χούντα ανέλαβε την εξουσία, προκαλώντας την αυτοκτονία του Αλιέντε. Θα ήταν μεταξύ των πρώτων από τους 3.200 Χιλιανούς που πέθαναν βίαια υπό το 17χρονο καθεστώς του Αουγκούστο Πινοσέτ και της Caravana de la Muerte, για να μην αναφερθούμε στις δεκάδες χιλιάδες βασανισθέντες και φυλακισμένους. “Στην περίοδο του Αϊζενχάουερ, θα ήμασταν ήρωες”, είπε ο Κίσινγκερ στον Νίξον σε τηλεφωνική συνομιλία λίγες ημέρες μετά το πραξικόπημα. Την ίδια εβδομάδα αρνήθηκε στις ακροάσεις για την επιβεβαίωσή του στη Γερουσία ότι οι ΗΠΑ έπαιξαν οποιοδήποτε ρόλο σε αυτό. Το πραξικόπημα ήταν μόνο η αρχή. Μέσα σε δύο χρόνια, το καθεστώς του Πινοσέτ κάλεσε τον Μίλτον Φρίντμαν, τον Άρνολντ Χάρμπεργκερ και άλλους οικονομολόγους από το Πανεπιστήμιο του Σικάγο να τους συμβουλεύσουν. Η Χιλή πρωτοστάτησε στην εφαρμογή της ατζέντας τους: αυστηρή δημοσιονομική λιτότητα της κυβέρνησης, ανελέητες επιθέσεις στην οργανωμένη εργασία, ιδιωτικοποίηση κρατικών περιουσιακών στοιχείων, συμπεριλαμβανομένης της υγειονομικής περίθαλψης και των δημόσιων συντάξεων, απολύσεις κρατικών υπαλλήλων, κατάργηση των μισθών και των ελέγχων των τιμών και απορρύθμιση των κεφαλαιαγορών. “Στις πολυεθνικές εταιρείες όχι μόνο παραχωρήθηκε το δικαίωμα να επαναπατρίσουν το 100% των κερδών τους, αλλά τους δόθηκαν και εγγυημένες συναλλαγματικές ισοτιμίες για να τις βοηθήσουν να το πράξουν”, γράφει ο Grandin στο βιβλίο του Empire’s Workshop. Ευρωπαίοι και Αμερικανοί τραπεζίτες συνέρρευσαν στη Χιλή πριν από την οικονομική της κατάρρευση το 1982. Η Παγκόσμια Τράπεζα και η Διαμερικανική Τράπεζα Ανάπτυξης δάνεισαν στον Πινοσέτ 3,1 δισεκατομμύρια δολάρια μεταξύ 1976 και 1986. Όπως έχει τεκμηριώσει ο Corey Robin, η νεοφιλελεύθερη Mont Pelerin Society του Friedrich von Hayek πραγματοποίησε το 1981 συνάντηση στην ίδια πόλη όπου η χούντα σχεδίαζε την αντικατάσταση του δημοκρατικού σοσιαλισμού με έναν προάγγελο της σημερινής παγκόσμιας οικονομικής τάξης. Οι θάλαμοι βασανιστηρίων του Πινοσέτ ήταν το μαιευτήριο του νεοφιλελευθερισμού, ένα μωρό που γεννήθηκε αιμόφυρτο και ουρλιάζοντας από τον Χένρι Κίσινγκερ. Αυτή ήταν η “δίκαιη και φιλελεύθερη παγκόσμια τάξη” που η Χίλαρι Κλίντον θεωρούσε έργο ζωής του Κίσινγκερ. Ήταν εξίσου θεμελιώδης στο να διευρύνει τα όρια της αμερικανικής στρατιωτικής ισχύος. Αποδείχθηκε ότι οι μυστικοί βομβαρδισμοί της Καμπότζης και του Λάος, που διήρκεσαν χρόνια, αποτελούσαν πρότυπο. Όταν ο Νίξον το 1970 αποκάλυψε τους μυστικούς βομβαρδισμούς, ήταν ένα βήμα παραπάνω ακόμη και για τον Τόμας Σέλινγκ, έναν από τους αγαπημένους ακαδημαϊκούς του Πενταγώνου στον τομέα της άμυνας, ο οποίος τους χαρακτήρισε “αρρωστημένους”. Όπως γράφει ο Γκράντιν στο βιβλίο “Η σκιά του Κίσινγκερ”, το σύνολο από το Κέιμπριτζ προς την Ουάσινγκτον δεν ήταν έτοιμο το 1970 να δεχτεί ότι οι ΗΠΑ είχαν το δικαίωμα να καταστρέψουν ένα εχθρικό “ασφαλές καταφύγιο” σε μια χώρα με την οποία δεν βρίσκονταν σε πόλεμο και να το κάνουν όλο αυτό μυστικά, προστατεύοντας έτσι έναν πόλεμο από τον βασικό δημόσιο έλεγχο. Μετά την 11η Σεπτεμβρίου, αυτοί οι ισχυρισμοί έγιναν αποδεκτοί, θεμελιώδεις πυλώνες ενός πολέμου κατά της τρομοκρατίας που επέτρεψε σε τέσσερις προέδρους να βομβαρδίζουν, επί 20 χρόνια, Πακιστανούς, Υεμενίτες, Σομαλούς, Λίβυους, Σύρους και άλλους. Ο Κίσινγκερ συναντήθηκε με τον Πινοσέτ στο Σαντιάγο τον Ιούνιο του 1976. Ήταν μια εποχή αυξανόμενης οργής του αμερικανικού Κογκρέσου για την τρομοκρατία του Πινοσέτ. Ο Κίσινγκερ ενημέρωσε τον στρατηγό ότι ήταν υποχρεωμένος να ασκήσει μια άνευρη κριτική στον Πινοσέτ για να προλάβει την αρνητική νομοθεσία. “Η εκτίμησή μου είναι ότι είστε θύμα όλων των αριστερών ομάδων σε όλο τον κόσμο”, είπε ο Κίσινγκερ, σύμφωνα με ένα αποχαρακτηρισμένο τηλεγράφημα, “και ότι το μεγαλύτερο αμάρτημά σας ήταν ότι ανατρέψατε μια κυβέρνηση που πήγαινε προς το κομμουνιστικό ρεύμα”. Τρεις μήνες αργότερα, Αμερικανοί διπλωμάτες προειδοποίησαν τον Κίσινγκερ για την Επιχείρηση Κόνδορας, μια διεθνή εκστρατεία δολοφονιών από τη δεξιά που ακολουθούσαν τα αντικομμουνιστικά καθεστώτα της Χιλής, της Αργεντινής και της Ουρουγουάης. Ο Κίσινγκερ “έδωσε εντολή να μην αναληφθεί περαιτέρω δράση για το θέμα αυτό”, σύμφωνα με τηλεγράφημα της 16ης Σεπτεμβρίου 1976. Πέντε ημέρες αργότερα, ένα παγιδευμένο από πράκτορες του Πινοσέτ αυτοκίνητο εξερράγη κατά μήκος της οδού Πρεσβειών της Ουάσιγκτον, σκοτώνοντας τον Ορλάντο Λετελιέ, υπουργό Εξωτερικών του Αλιέντε, και τον Αμερικανό συνεργάτη του, Ρόνι Μόφιτ. Το 1999, ο Πινοσέτ συνελήφθη στο Λονδίνο χάρη στην προσπάθεια του Baltazar Garzon, ενός Ισπανού δικαστή που διερευνούσε την επιχείρηση Κόνδορας. Ο Κίσινγκερ παρότρυνε τους Βρετανούς να μην εκδώσουν τον στρατηγό. “Θα ήμουν πολύ χαρούμενος αν ο Πινοσέτ επέτρεπε να επιστρέψει στην πατρίδα του”, είπε σε έναν συνεντευκτή. “Αυτό το επεισόδιο κράτησε αρκετά και όλη μου η συμπάθεια είναι μαζί του”. Δύο χρόνια αργότερα, η κυβέρνηση του Τζορτζ Μπους απάντησε περιφρονητικά στις προσπάθειες του Ανώτατου Δικαστηρίου της Χιλής να υποχρεώσει τον Κίσινγκερ να καταθέσει. “Είναι άδικο και γελοίο ένας διακεκριμένος υπάλληλος αυτής της χώρας να παρενοχλείται από ξένα δικαστήρια με αυτόν τον τρόπο”, δήλωσε ένας αξιωματούχος στην Daily Telegraph. Η εφημερίδα σημείωσε ότι ο Κίσινγκερ ήταν “άτυπος σύμβουλος” του Μπους, όπως και πολλών προέδρων. Η δήλωση του Μπους περί προστασίας του Κίσινγκερ, σε συνδυασμό με την απόρριψη της Συνθήκης της Ρώμης για το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο, έσβησε μια αχτίδα ελπίδας ότι ο Κίσινγκερ θα συναντούσε κάποτε τον Πινοσέτ υπό κράτηση. Ήταν πάντα μια φαντασίωση. Η διεθνής αρχιτεκτονική που δημιούργησαν οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί τους μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο, η οποία σήμερα συντομογραφείται ως “διεθνής τάξη βασισμένη σε κανόνες”, με κάποιο τρόπο δεν φτάνει ποτέ στο σημείο να ασκήσει την ίδια πίεση στις ηγεμονικές Ηνωμένες Πολιτείες που ασκεί στις εχθρικές ή προκλητικές προς τις ΗΠΑ δυνάμεις. Αυτό αντανακλά την οργανωτική αρχή του αμερικανικού εξαιρετισμού: Η Αμερική ενεργεί- δεν της ασκείται καμία δράση. Ο Χένρι Κίσινγκερ ήταν ο υπέρτατος αρχιτέκτονας της βασισμένης σε κανόνες διεθνούς τάξης. Από αυτή την άποψη, ο Κίσινγκερ ήταν μοναδικός, αλλά σε καμία περίπτωση δεν ήταν μοναδικός. Ο Κίσινγκερ έχτισε πάνω στα θεμέλια που είχαν οικοδομήσει ο Χένρι Μοργκεντάου, ο Ντιν Άτσεσον, ο Τζορτζ Κένναν, ο Πολ Νίτσε, οι αδελφοί Ντάλες, οι αδελφοί Μπάντι, ο JFK – θα μπορούσατε να πάτε πίσω στον Άλμπερτ Τέιερ Μάχαν και τον Τέντι Ρούσβελτ αν θέλατε- ή στον Τζέιμς Μονρόε- ή, ανάλογα με το πόσο θεμελιώδη θεωρείτε την αυτοκρατορία για την Αμερική, το 1619. Αυτός και ο Νίξον επέλεξαν να κλιμακώσουν το Βιετνάμ και να επιδιώξουν την καταστροφή της Καμπότζης. Αλλά τα έγγραφα του Πενταγώνου έδειξαν ότι ο πόλεμος του Βιετνάμ ήταν το αποτέλεσμα σύνθετων αποφάσεων που ελήφθησαν στις διοικήσεις Αϊζενχάουερ, Κένεντι και Τζόνσον. Ο Βιετναμέζος αντάρτης και υπουργός Δικαιοσύνης Truong Nhu Tang γράφει στα Απομνημονεύματά του για τους Βιετκόνγκ ότι ο Κίσινγκερ, του οποίου την ευφυΐα επαινεί, “κληρονόμησε ένα εννοιολογικό πλαίσιο από τους Αμερικανούς και Γάλλους προκατόχους του … που τον οδήγησε στην καταστροφή”. Ο Κίσινγκερ και ο Νίξον το μετέτρεψαν σε Γουότεργκεϊτ – όπως επισήμανε ο Γκράντιν νωρίτερα σε αυτή την ιστορία, το Γουότεργκεϊτ ξεκίνησε με την απαίτηση εκδίκησης του Ντάνιελ Έλσμπεργκ, του αντι-Κίσινγκερ, για τη διαρροή των εγγράφων του Πενταγώνου. Το Watergate ήταν μια ζοφερή επίδειξη, ούτε για πρώτη ούτε για τελευταία φορά, ότι τα εγκλήματα που διαπράττει η Αμερική στο εξωτερικό έχουν διαλεκτική σχέση με τα εγκλήματα που διαπράττει η Αμερική στο εσωτερικό. Η ατιμία έχει τόσους πατέρες όσες και η νίκη. Γι’ αυτό, τελικά, ο Κίσινγκερ πέθανε ως διασημότητα, με τον απαραίτητο πλούτο για να τον πάρει η Theranos. Αυτός είναι ο λόγος για τον οποίο ο Ρότζερ Μόρις και ο Άντονι Λέικ επέλεξαν να μην πουν στη χώρα ότι ο αρχιστράτηγος ήταν ένας αλκοολικός που παρακολουθούσε κρυφά τους πραγματικούς και φανταστικούς επικριτές του. Όποια κι αν ήταν η καταγωγή του Κίσινγκερ, όποιες κορώνες για τους Εβραιόπουλους κι αν χρειάστηκε να υποστεί, ο Κίσινγκερ ήταν υπόδειγμα της αυτοπεποίθησης της γεωπολιτικής ισχύος που οι ελίτ της Αμερικής, ό,τι κι αν πιστεύουν προσωπικά για τον Χένρι Κίσινγκερ, θέλουν η Αμερική να κάνει τον κόσμο να σέβεται. Όταν οι Ρότζερ Μόρις, οι Άντονι Λέικς και οι Χίλαρι Κλίντον βλέπουν τον Χένρι Κίσινγκερ, βλέπουν, παρά τα όσα θα αναγνωρίσουν περιστασιακά και κατ’ ευφημισμόν ως ελαττώματά του, τον εαυτό τους όπως θα ήθελαν να είναι. Ο Κίσινγκερ έζησε για πάνω από μισό αιώνα στον κόσμο που είχε φτιάξει. Ήταν η ύβρις του. Μπορούσε να δει ότι ο πόλεμος στο Ιράκ θα ήταν καταστροφή, αλλά τον ακολούθησε ούτως ή άλλως, δηλώνοντας: “η υπόθεση της αφαίρεσης της ικανότητας μαζικής καταστροφής του Ιράκ είναι εξαιρετικά ισχυρή”. Ο υπολογισμός του Κίσινγκερ, εκφρασμένος με τον ευγενέστερο δυνατό τρόπο, είναι ότι η αποδοχή μιας επικείμενης καταστροφής είναι το τίμημα της επιρροής και άρα του μετριασμού της. Η προσαρμογή του στο αναπόφευκτο των πολιτικών αποφάσεων που θεωρούσε ανόητες θύμιζε τον εναγκαλισμό του με τον Νίξον το 1968. Τι ήταν οι ζωές των Βιετναμέζων, των Καμποτζιανών ή των Ιρακινών σε σύγκριση με την ευκαιρία του Κίσινγκερ να συμβάλει στη διαμόρφωση της ιστορίας; Όμως το Ιράκ και ο ευρύτερος πόλεμος κατά της τρομοκρατίας, που ο Κίσινγκερ ήθελε να επεκταθεί για να μην εξελιχθεί “σε μια επιχείρηση πληροφοριών, ενώ η υπόλοιπη περιοχή θα επιστρέψει σταδιακά στο πρότυπο πριν από την 11η Σεπτεμβρίου”, προμήνυε τον κόσμο που ο Κίσινγκερ είχε δημιουργήσει και ο οποίος διαλυόταν στα θεμέλια. Ο άνθρωπος που επανατοποθέτησε την αμερικανική εξωτερική πολιτική ως σφήνα μεταξύ Ρωσίας και Κίνας έζησε αρκετά για να δει τη Διακήρυξη της 4ης Φεβρουαρίου να ενώνει τη Μόσχα και το Πεκίνο. Οι αντιδραστικές δυνάμεις που ενθάρρυνε στο εσωτερικό και στο εξωτερικό δείχνουν στον κόσμο ότι η διεθνής τάξη που βασίζεται σε κανόνες αφορά τον καπιταλισμό και όχι τη δημοκρατία. Η όποια πικρία που βίωσε ο Κίσινγκερ, στις τελευταίες του μέρες, για τη διάβρωση του εγχειρήματός του είναι μικρή παρηγοριά για τα εκατομμύρια των θυμάτων του. Η Αμερική τους αρνήθηκε το κλείσιμο που βίωσε η Kathleen Treanor όταν η Αμερική, κηρύσσοντας τη δικαιοσύνη, σκότωσε τον Timothy McVeigh. Ποιος είναι ο Spencer Ackerman, που υπογράφει το άρθρο Ο Σπένσερ Άκερμαν, 43 ετών, είναι Αμερικανός δημοσιογράφος και συγγραφέας. Αρθρογραφεί κυρίως για θέματα εθνικής ασφάλειας. Ξεκίνησε την καριέρα του στο The New Republic το 2002 πριν αρθρογραφήσει για λογαριασμό των Wired, The Guardian και The Daily Beast. Κέρδισε το 2012 το National Magazine Award για το ρεπορτάζ του σχετικά με μεροληπτικό εκπαιδευτικό υλικό του FBI και μοιράστηκε με άλλον δημοσιογράφο το βραβείο Πούλιτζερ, το 2014, για την κάλυψη του θέματος των παγκόσμιων παρακολουθήσεων του 2013. Το βιβλίο του «Reign of Terror: How the 9/11 Era Destabilized America and Produced Trump» ανακηρύχθηκε ως το καλύτερο μη μυθοπλαστικό βιβλίο του 2021 από τους New York Times, την Washington Post και το Foreign Policy. Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Υλικά Συνταγής Θέλεις να φτιάξεις μόνη σου σπιτικό ψωμί και να τους ξετρελάνεις όλους στην οικογένεια; Ήρθε η ώρα… Για να φτιάξεις το δικό σου σπιτικό ψωμί θα χρειαστείς: 1 kg αλεύρι 2 φακελάκια μαγιά 1 κουταλάκι του γλυκού ζάχαρη 2 ½ κουταλάκια του γλυκού αλάτι 2 ποτήρια νερό Σουσάμι Εκτέλεση Συνταγής Βάζουμε σε μια λεκάνη το αλεύρι, τη ζάχαρη, τη μαγιά, το αλάτι και προσθέτουμε λίγο λίγο το νερό. Ζυμώνουμε μέχρι να γίνει μια αφράτη ζύμη και να μην κολλάει στα χέρια. Κάνουμε τη ζύμη μας μια μπαλίτσα και την αφήνουμε για 45΄ μέχρι να φουσκώσει. Έπειτα ξαναζυμώνουμε για λίγο και φτιάχνουμε 3 καρβελάκια όπου τους ρίχνουμε το σουσάμι. Τα αφήνουμε για 1 ώρα. Βάζουμε αλεύρι στο ταψί και ψήνουμε στους 200ο για 35΄-40΄. Πηγή: Sidagi

Υλικά Συνταγής 1,5 κιλό αμπελόφυλλα 3,5 φλιτζάνια ρύζι 1 φλιτζάνι λάδι 1 μεγάλο κρεμμύδι ψιλοκομμένο 1 κουταλιά της σούπας μαϊντανό ψιλοκομμένο 1 κουταλιά της σούπας άνηθο ψιλοκομμένο ½ κουταλιά της σούπας δυόσμο ψιλικομμένο ½ κρασοπότηρο λεμόνι Αλάτι, πιπέρι Εκτέλεση Συνταγής Ζεματάμε τα αμπελόφυλλα και τα στραγγίζουμε. Ανακατεύουμε όλα τα υλικά εκτός από το λεμόνι. Τυλίγουμε ντολμαδάκια, βάζοντας λίγη γέμιση στην άκρη κάθε αμπελόφυλλου, και τα στρώνουμε σε φαρδιά κατσαρόλα. Βάζουμε από πάνω τους ένα βάρος και ρίχνουμε το λεμόνι, νερό (να τα μισοσκεπάσει) και μισό φλιτζάνι λάδι. Τα βράζουμε σε μέτρια φωτιά, ώσπου να μείνουν με το λάδι τους. Πηγή: Sidagi

Υλικά Συνταγής 6 μελιτζάνες (μέτριες) 1 σκελίδα σκόρδο 2 κρεμμύδια 60 γραμμάρια ελαιόλαδο 60 γραμμάρια κασέρι 6 αυγά 1 κλαδάκι βασιλικού 1 κονσέρβα ντοματοπολτό αλάτι & πιπέρι Εκτέλεση Συνταγής Αρχικά κόψτε τις μελιτζάνες (κατά μήκος) και μετά αφαιρέστε ένα πολύ μικρό κομμάτι. Μετά χαραξτε το εσωτερικό τους με ένα κοφτερό μαχαίρι σε βάθος περίπου 1εκατοστού και τηγανίστε τες σε ελαιόλαδο. Τοποθετήστε τις μελιτζάνες σε απορροφητικό χαρτί κουζίνας για να φύγει το πολύ λάδι και μετά ψήστε στο φούρνο για περίπου 20 λεπτά. Εν τω μεταξύ, ποσάρετε τα αυγά σε βραστό νερό, χωρίς όμως να το αλατίσετε. Βγάλτε τη σάρκα από τις ψημένες σας μελιτζάνες με ένα κουταλάκι και σ’ ένα τηγάνι τσιγαρίστε για λίγο το κρεμμύδι σας (να μην πάρει χρώμα) και προσθέστε μέσα σ’ αυτό και τη σάρκα της μελιτζάνας, το σκόρδο και τον βασιλικό (ψιλοκομμένο). Αφήστε να σιγοψηθούν για περίπου 10 λεπτά. Βάλτε σε κάθε μελιτζάνα από ένα αυγό, συμπληρώστε με την γέμιση και καλύψτε την επιφάνειά της με τριμμένο κασέρι. Βάλτε για λίγο στο φούρνο (στον αέρα) και σερβίρετε αμέσως. Καλή επιτυχία! Πηγή: Sidagi

Υλικά Συνταγής 1/2 κιλό κιμά 4 πατάτες καθαρισμένες και κομμένες σε κύβους 1 κομμάτι σέλερι κομμένο 3 καρότα κομμένα σε ροδέλες 1 κρεμμύδι ψιλοκομμένο 1 κ.σ. πελτέ ντομάτας 2 κ.σ. ψιλοκομμένο μαϊντανό 1/4 φλ. βούτυρο σε θερμοκρασία δωματίου 1 κούπα γάλα 250 γρ. τυρί τσένταρ 2 κ.σ. αλεύρι 1/2 κ.γ. κανέλλα σε σκόνη 1 1/2 φλ. ζωμό βοδινού 1 κ.σ. ελαιόλαδο Αλάτι & πιπέρι Εκτέλεση Συνταγής Προθερμαίνουμε το φούρνο στους 200 βαθμούς. Σε μια μικρή κατσαρόλα βράζουμε τις πατάτες μέχρι να μαλακώσουν. Σουρώνουμε και πολτοποιούμε. Προσθέτουμε το βούτυρο και το γάλα, το αλάτι και το πιπέρι και ανακατεύουμε. Σε ένα μεγάλο τηγάνι ζεσταίνουμε το λάδι και σωτάρουμε τον κιμά για ένα λεπτό. Προσθέτουμε το κρεμμύδι, το σέλερι και το καρότο και σωτάρουμε για άλλα 5 λεπτά. Προσθέτουμε το αλεύρι, την κανέλλα και το μαϊντανό. Σε ένα μικρό μπωλ ανακατεύουμε το ζωμό με τον πελτέ και το ρίχνουμε στο τηγάνι με τον κιμά. Αλατοπιπερώνουμε και σιγοβράζουμε, μέχρι να φύγουν τα υγρά (περίπου 15 λεπτά). Τοποθετούμε τον κιμά σε ένα πυρέξ ή σε μια ταρτιέρα. Απλώνουμε τον πουρέ πατάτας επάνω στον κιμά, πασπαλίζουμε με το τυρί και ψήνουμε για 25 λεπτά περίπου μέχρι να ροδίσει. Πηγή: Sidagi

Υλικά Συνταγής 1/2 δόση ζύμη για πίτσα 1 φλ. τσαγιού σάλτσα ντομάτας 1½ φλ. τσαγιού τριμμένη μοτσαρέλα 2 φλ. τσαγιού ανάμεικτα κίτρινα τυριά 6 ασπρομανίταρα 1 πράσινη πιπεριά κομμένη σε φέτες 1 μεγάλο κρεμμύδι κομμένο σε λεπτές φέτες Εκτέλεση Συνταγής Ανοίγουμε το φύλλο της ζύμης σε αλευρωμένη επιφάνεια με πλάστη ή με τα δάχτυλα με κυκλικές κινήσεις. Το απλώνουμε σε λαμαρίνα ή σε ταψάκι αλευρωμένο. Αλείφουμε τη ζύμη με τη σάλτσα ντομάτας. Πασπαλίζουμε με τριμμένα τυριά. Κόβουμε σε φέτες τα μανιτάρια και τ’ απλώνουμε στα τυριά. Στρώνουμε από πάνω το κρεμμύδι σε φέτες και την πιπεριά. Ψήνουμε σε προθερμασμένο φούρνο σε αντιστάσεις στους 230°C για 15΄-20΄ στην τελευταία σχάρα του φούρνου. Πώς να φτιάξετε τη ζύμη για την πίτσα: Υλικά 500 γραμμ. περίπου αλεύρι δυνατό (αλεύρι σταρένιο για ψωμί) 350 ml χλιαρό νερό 1 φακελάκι (8 γραμμ.) ξηρή μαγιά 1 πρέζα ζάχαρη 4 κ.σ. ελαιόλαδο 1½ κ.γλ. αλάτι 1 κ.γλ. αποξηραμένα βότανα (ρίγανη, βασιλικό, θυμάρι) προαιρετικά Εκτέλεση Σε μπολ ανάδευσης βάζουμε το χλιαρό νερό, τη μαγιά, τη ζάχαρη, το ελαιόλαδο (και τα βότανα προαιρετικά). Ανακατεύουμε να διαλυθεί η μαγιά. Αφήνουμε 5΄-10΄ να αφρίσει η επιφάνεια, δείγμα ότι ενεργοποιήθηκε η μαγιά. Λίγο λίγο ρίχνουμε το αλεύρι και το αλάτι ανακατεύοντας με κουτάλι. Όταν η ζύμη αρχίσει να μαζεύει με την προσθήκη του αλευριού, τη μαζεύουμε σε μπάλα με το χέρι. Την αδειάζουμε σε αλευρωμένη επιφάνεια και τη ζυμώνουμε για 5΄-10΄ με δυνατές κινήσεις με τις άκρες των δαχτύλων. Η ζύμη πρέπει να είναι απαλή, ελαστική και εύπλαστη. Λαδώνουμε ελαφρά ένα βαθύ μπολ και βάζουμε μέσα τη ζύμη. Σκεπάζουμε με νωπή πετσέτα ή μεμβράνη και την αφήνουμε να διπλασιαστεί σε όγκο για περίπου μία ώρα σε ζεστό μέρος. Αφού ανέβει η ζύμη, τη χωρίζουμε σε 2 κομμάτια. Φτιάχνουμε 2 πίτσες με διάμετρο 30-35 εκ. η καθεμία. Ανοίγουμε το κάθε κομμάτι ζύμης είτε με τις άκρες των δαχτύλων πιέζοντας με κυκλικές κινήσεις σε αλευρωμένη επιφάνεια, είτε με πλάστη αν θέλουμε να γίνει πιο λεπτή και πιο τραγανή. Πασπαλίζοντας το ταψάκι με λίγο καλαμποκάλευρο πετυχαίνουμε πιο τραγανή κρούστα στο κάτω μέρος της πίτσας. Διατηρείται στο ψυγείο για τρεις μέρες καλυμμένη με μεμβράνη και δύο μήνες στην κατάψυξη. Πηγή: Sidagi

Υλικά Συνταγής 1 φλ. τσαγιού ψίχα ψωμιού 2 κρεμμύδια μεγάλα, τριμμένα 1/2 φλ. τσαγιού μαϊντανός ψιλοκομμένος 1 κ.γλ. κανέλα αλάτι πιπέρι 4 μπόλιες ή πάνες (σκέπη) Εκτέλεση Συνταγής Πλένουμε πολύ καλά τις μπόλιες μέσα σε μια λεκάνη με νερό, ξίδι και αλάτι. Τις βάζουμε σε τρυπητό να στραγγίσουν. Ζυμώνουμε καλά όλα τα υπόλοιπα υλικά και τα πλάθουμε σε μακρόστενα κομμάτια. Τυλίγουμε με την μπόλια (σαν τα ντολμαδάκια) και ψήνουμε τις σεφταλιές στα κάρβουνα. Πηγή: Sidagi

Υλικά Συνταγής 1.200 γραμμ. κολοκυθάκια τρυφερά 5 αυγά χτυπημένα 300 γραμμ. φέτα σε τρίμματα 300 γραμμ. φρέσκο ανθότυρο 160 γραμμ. (1 φακελάκι) φρυγανιά 2 κ.σ. άνηθο ψιλοκομμένο 2 κ.σ. δυόσμο ψιλοκομμένο 5-6 φρέσκα κρεμμυδάκια με τα φύλλα τους, ψιλοκομμένα 1/4 φλ. τσαγιού ελαιόλαδο Αλάτι φρεσκοτριμμένο πιπέρι Λίγο ελαιόλαδο για το ταψί Εκτέλεση Συνταγής Λαδώνουµε ελαφρά ένα µικρό ταψί και το πασπαλίζουµε µε τη µισή φρυγανιά. Αφού πλύνουµε ελαφρά τα κολοκυθάκια, αφαιρούµε το κοτσάνι και τα τρίβουµε σε χοντρό τρίφτη. Τα αφήνουµε στο σουρωτήρι, τα αλατίζουµε λίγο και τα αφήνουµε να υδρώσουν για 15΄. Τα στύβουµε µε τα χέρια και τα βάζουµε σε µπολ. Προσθέτουµε τα αυγά, τα τυριά, την υπόλοιπη φρυγανιά, τον άνηθο και το δυόσµο, καθώς και τα φρέσκα κρεµµύδια. Τρίβουµε µπόλικο πιπέρι και αλατίζουµε, αφού πρώτα δοκιµάσουµε το µείγµα. Απλώνουµε το µείγµα στο ταψί. Το ραντίζουµε µε το ελαιόλαδο και ψήνουµε σε προθερµασµένο φούρνο στους 170οC στις αντιστάσεις για 40΄-45΄, µέχρι να ροδίσει ελαφρά η επιφάνεια. Πηγή: Sidagi

Υλικά Συνταγής 6 μελιτζάνες φλάσκες κοµµένες σε φέτες 1 κιλό ντομάτες ψιλοκοµµένες 1 κρεµµύδι ψιλοκοµµένο 2 σκελίδες σκόρδο 1/4 φλ. τσαγιού ελαιόλαδο 250 γραµµ. ανθότυρο θρυµµατισµένο 250 γραµµ. φέτα θρυµµατισµένη 1 κ.σ. βασιλικό ψιλοκοµµένο 1 κ.σ. δυόσμο ψιλοκοµµένο 250 γραµµ. γιαούρτι 3 αυγά μεγάλα 1/2 φλ. τσαγιού φρέσκο γάλα αλάτι φρεσκοτριµµένο πιπέρι 2 ντομάτες κοµµένες σε ροδέλες 2 κ.σ. φρυγανιά τριµµένη Εκτέλεση Συνταγής 1. Κόβουμε τις μελιτζάνες σε φέτες. Τις αραδιάζουμε σε λαμαρίνα (θα χρειαστούμε 2 λαμαρίνες) και ψήνουμε στους 200οC για 10΄, να μαλακώσουν ελαφρά. 2. Σε ένα τηγάνι ζεσταίνουμε το ελαιόλαδο και σοτάρουμε το κρεµµύδι και το σκόρδο για λίγα λεπτά, να μαραθούν. Προσθέτουμε τις ψιλοκοµµένες ντομάτες και βράζουμε για 8΄-10΄ σε δυνατή φωτιά. Αλατοπιπερώνουµε και προσθέτουμε τα ψιλοκοµµένα μυρωδικά. Σε μπολ χτυπάμε τα αυγά µε σύρμα. Προσθέτουμε το γιαούρτι, το γάλα και αλατοπίπερο. 3. Σε λαδωμένο ταψί 30 εκ. βάζουμε µία στρώση μελιτζάνες. Ανακατεύουμε τα δύο τυριά (ανθότυρο και φέτα) και πασπαλίζουμε µε λίγο τυρί τη μελιτζάνα. Περιχύνουμε λίγη σάλτσα ντομάτας και το μισό μείγμα αυγών. Κάνουμε δεύτερη στρώση μελιτζάνας και πασπαλίζουμε µε τα τυριά, τη σάλτσα ντομάτας και το υπόλοιπο μείγμα αυγών. Καλύπτουμε µε μια στρώση μελιτζάνας και ροδέλες ντομάτας. Αλατοπιπερώνουµε και πασπαλίζουμε µε λίγη φρυγανιά. Αφήνουμε να σταθεί για 1 ώρα στο ψυγείο. Ψήνουμε στους 180 C για 45΄, να σταθεροποιηθεί. Κόβουμε το ογκρατέν, αφού κρυώσει. Πηγή: Sidagi

Υλικά Συνταγής 250 γραμμ. μπισκότα digestive ολικής άλεσης (αλεσμένα) 125 γραμμ. βούτυρο λιωμένο 2 λεμόνια (ακέρωτα, βιολογικά)(το ξύσμα) 750 γραμμ. ανθότυρο κρέμα σε θερμοκρασία δωματίου 3 αυγά 3/4 φλ. τσαγιού ζάχαρη 4 κ.σ. χυμό λεμονιού 1½ φλ. τσαγιού άγλυκη σαντιγί για το γαρνίρισμα Γλυκό του κουταλιού λεμόνι για το γαρνίρισμα Εκτέλεση Συνταγής Για τη βάση: Ανακατεύουμε σε μπολ τα αλεσμένα μπισκότα, το ξύσμα και το λιωμένο βούτυρο. Τα απλώνουμε σε φόρμα δαχτυλίδι 22 εκατοστών, φροντίζοντας να καλύψουμε και τα τοιχώματα της φόρμας, σαν βάση τάρτας. Για τη γέμιση: Βάζουμε το τυρί κρέμα σε μπολ, προσθέτουμε τη ζάχαρη και με μίξερ χειρός το χτυπάμε για λίγο, να αφρατέψει. Προσθέτουμε ένα ένα τα αυγά, να τα απορροφάει το μείγμα. Τέλος, προσθέτουμε το ξύσμα και το χυμό λεμόνι. Χτυπάμε τα υλικά μέχρι να κρεμώσει καλά το μείγμα. Στρώνουμε την κρέμα πάνω στη βάση του τσιζ κέικ. Ψήνουμε το γλυκό στους 160ΟC για περίπου 50΄-55΄. Αφήνουμε να κρυώσει στο φούρνο με την πόρτα μισάνοιχτη. Το παγώνουμε για μία νύχτα. Απλώνουμε τη σαντιγί και διακοσμούμε με κομμάτια από γλυκό λεμόνι. Πηγή: Sidagi

Την ανάγκη η διπλωματία να είναι αποτελεσματική για να υπάρξει αποκλιμάκωση στη Μέση Ανατολή, υπογράμμισε ο νέος πρέσβης της Γερμανίας στην Ελλάδα, Αντρέας Κιντλ, μιλώντας στο Φόρουμ Αthens Security το οποίο διοργανώνεται από το Ινστιτούτο Διεθνών Σχέσεων του Πάντειου Πανεπιστημίου. Επίσης, ο Γερμανός πρέσβης έδωσε έμφαση στην ανθρωπιστική βοήθεια και την αποκατάσταση της καλής διακυβέρνησης. Γνώστης της περιοχής, καθώς πριν αναλάβει το πόστο του στην Ελλάδα τον Σεπτέμβριο, ήταν πρέσβης της Γερμανίας στον Λίβανο, ο Αντρέας Κιντλ επισήμανε πως είναι νόμιμο το δικαίωμα της αυτοάμυνας και πρόσθεσε ότι η επίθεση ξεκίνησε από μια τρομοκρατική οργάνωση κατά του Ισραήλ. Περαιτέρω, επισήμανε πως στόχος παραμένει η δημιουργία δύο κρατών στην περιοχή, ωστόσο εκτίμησε πως γίνεται όλο και πιο δύσκολη. Προσέθεσε πως η λύση θα πρέπει να είναι το αποτέλεσμα διαπραγμάτευσης μεταξύ των δύο μερών. «Αυτό που χρειαζόμαστε τώρα είναι μια ικανοποιητική ενδιάμεση λύση, χωρίς τη Χαμάς. Δεν θα μπορούμε να ανεχθούμε ότι η Χαμάς θα συνεχίσει να έχει βάση στη Λωρίδα της Γάζας» αποσαφήνισε. Εν συνεχεία, στάθηκε στον ρόλο της ΕΕ και την ανάγκη θεσμικών μεταρρυθμίσεων στην εξωτερική της πολιτική, εκφράζοντας την εκτίμηση πως δεν θα δημιουργηθεί σύντομα ευρωπαϊκός στρατός. Ωστόσο, επισήμανε ότι το 2025 η ΕΕ θα έχει τη δυνατότητα ταχείας ανάπτυξης και θα δίνει τη δυνατότητα να είναι πιο δυνατός παίκτης στα ζητήματα ασφάλειας. Σε ό,τι αφορά τη διεύρυνση, είπε πως πρέπει η ΕΕ να βοηθήσει τις προς ένταξη χώρες, ώστε να είναι έτοιμες πριν από την ένταξή τους. Προέταξε ότι η Ευρώπη πρέπει να βγει ισχυρότερη και πλουσιότερη από τη διεύρυνση. Παράλληλα, αναφέρθηκε στον ρόλο της Τουρκίας στο μεταναστευτικό, ενώ σημείωσε πως κατά τη διάρκεια των 10 εβδομάδων, που είναι πρέσβης της Γερμανίας στην Ελλάδα και έχει δει θετικές ενέργειες και από τις δύο χώρες σε αυτό το ζήτημα. Συνάμα, αναφορικά με την επικείμενη επίσκεψη του Τούρκου Προέδρου στην Αθήνα για το Ανώτατο Συμβούλιο Συνεργασίας Ελλάδας – Τουρκίας, είπε ότι θα είναι μια διαδικασία η οποία δεν θα λήξει στις 7 Δεκεμβρίου. Εκτίμησε ότι τα μεγαλύτερα ζητήματα δεν θα τεθούν, θα συζητηθούν στο παρασκήνιο και θα προετοιμαστούν για μεταγενέστερο χρόνο στο μέλλον. Μάλιστα, εξέφρασε την αίσθηση ότι βρισκόμαστε σε θετική πορεία και αυτό είναι σημαντικό για την Ελλάδα και την ΕΕ. Αν δει κανείς τους αριθμούς αφίξεων μεταναστών από το εξωτερικό, είναι τεράστιοι, επισήμανε. Τέλος, ερωτηθείς για το θέμα Μπελέρη, ο Γερμανός πρέσβης είπε πως η Γερμανία λαμβάνει πολύ σοβαρά την ελληνική θέση που υπογραμμίζει την ανάγκη σεβασμού των δικαιωμάτων των μειονοτήτων σε όλες τις υποψήφιες προς ένταξη χώρες. Πρόσθεσε πως κατά τη συζήτηση τον προηγούμενο μήνα στις Βρυξέλλες, βοήθησε στην καλύτερη κατανόηση του ζητήματος, αναφέρθηκε στην επιστολή που έστειλε η ΕΕ στην Αλβανία, και δήλωσε χαρούμενος που αυτές οι αλλαγές ικανοποίησαν την Ελλάδα. «Προσβλέπουμε σε περαιτέρω θετικές εξελίξεις και σε αυτή την υπόθεση» υπογράμμισε καταληκτικά. Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Η τελετή εγκαινίων του Μνημείου των Αθανάτων του Έθνους πραγματοποιήθηκε σήμερα (29/11) το απόγευμα στο στρατόπεδο «Παπάγου». «Με αισθήματα βαθιάς συγκίνησης τελούμε σήμερα τα αποκαλυπτήρια του «Μνημείου Ηρώων των Ενόπλων Δυνάμεων», προκειμένου να αποδώσουμε τον ελάχιστο φόρο τιμής στους νεκρούς μας ήρωες. Σε εκείνους που δεν δίστασαν να θυσιάσουν τη ζωή τους στον βωμό των ευγενών ιδανικών, δηλαδή της ελευθερίας, της ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας της πατρίδας μας». Αυτό τόνισε ο υφυπουργός Εθνικής ‘Αμυνας Ιωάννης Κεφαλογιάννης στο χαιρετισμό του κατά την τελετή «Η Ελλάδα, η πατρίδα μας, είναι μια χώρα με μεγάλη ιστορία. Μια χώρα που δοξάστηκε όσο λίγες στο διάβα των αιώνων. Δημιούργησε έναν μοναδικό πολιτισμό, τον οποίον διέδωσε στα πέρατα της οικουμένης. Συνέλαβε την ιδέα της Δημοκρατίας, η οποία κυριαρχεί σήμερα σε όλον τον πολιτισμένο κόσμο. Η φιλοσοφία, οι επιστήμες, οι τέχνες, όλα έχουν τις απαρχές τους στην πατρίδα μας». «Σήμερα», είπε, «αποτίουμε τον ελάχιστο φόρο τιμής στους αθάνατους νεκρούς που λάμπρυναν με τη θυσία τους την ιστορία μας και μάς χάρισαν την ελευθερία. Το χρέος μας απέναντί τους είναι μεγάλο και κάθε στιγμή πρέπει να αποδεικνύουμε ότι είμαστε αντάξιοι απόγονοί τους. Χρέος πρώτα ηθικό, χρέος εθνικό, χρέος πατριωτικό, χρέος όλων μας. Γιατί, όπως λέει και ο μεγάλος μας ποιητής, Κωστής Παλαμάς, «χρωστάμε σ’ αυτούς που ήρθαν, πέρασαν, θα ρθούνε, θα περάσουν. Κριτές θα μας δικάσουν, οι αγέννητοι, οι νεκροί». «Κλείνουμε το γόνυ στους αθάνατους ήρωες που πάλεψαν, πολέμησαν και έπεσαν ηρωικά για να είμαστε εμείς σήμερα ανεξάρτητοι, ελεύθεροι, ζωντανοί. Και αυτό ακριβώς είναι που επιβάλλει την παρουσία όλων μας εδώ. Η διατήρηση «ζωντανής» της μνήμης των ηρώων, καθώς μέσα από αυτούς η Ελλάδα ανασταίνεται αθάνατη και δίνει στο κόσμο το παράδειγμα της αρετής της» υπογράμμισε. Στον χαιρετισμό του ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος επισήμανε μεταξύ άλλων ότι «το Μνημείο συνιστά την ελάχιστη έκφραση της ευγνωμοσύνης μας προς τις γενιές των Ηρώων της Πατρίδος που πότισαν το δένδρο της Ελευθερίας, της Ελευθερίας όλων ημών». «Η μοναδικότητα αυτού του μνημείου», σημείωσε, «έγκειται στο γεγονός ότι, εκτός από αυτό καθ’ αυτό το μνημείο με την Αιώνια Φλόγα να καίει στην μνήμη και προς τιμήν όλων αυτών των υπέροχων Ελλήνων, για πρώτη φορά σε όλη την Ελλάδα βρίσκονται σε χώρο μνημείου καταγεγραμμένα όλα τα ονόματα των πεσόντων στους Αγώνες του Έθνους από ιδρύσεως του Ελληνικού Κράτους. Δεξιά κι αριστερά μας στις επιβλητικές επιτύμβιες πλάκες βρίσκονται χαραγμένα για πάντα τα ονοματεπώνυμα όλων αυτών των υπέροχων Ελλήνων. Χωρίς βαθμούς, χωρίς Κλάδους προελεύσεως, χωρίς ειδικότητες, χωρίς τόπους που έπεσε ο καθένας». Και συνέχισε: «121.692 ονόματα. 121.692 χιλιάδες Έλληνες. 121.692 ψυχές που έφυγαν για πάντα για την Ελλάδα πολεμώντας στα πεδία των Μαχών, για την προστασία και το μεγαλείο της». «Όλοι αυτοί που τα ονόματά τους είναι από σήμερα εδώ και για πάντα, θα μας θυμίζουν ότι η θυσία για την Πατρίδα δεν είναι ποτέ μάταιη, στον διαρκή και αταλάντευτο υπαρξιακό αγώνα της για τα ιδεώδη της Ελευθερίας και το πανάρχαιο χρέος της να αντιμετωπίζει σ’ αυτήν εδώ την μικρή αλλά τόσο σημαντική γωνιά του Πλανήτη με σθένος και αυταπάρνηση κάθε αντιξοότητα και κάθε επιβουλή, όπως επίσης να απαντά με αποφασιστικότητα και σθένος στις κατά καιρούς προκλήσεις και απειλές, απ’ όπου κι αν προέρχονται» υπογράμμισε. «Είναι», πρόσθεσε, «όμως και ένα μνημείο που δηλώνει υπόσχεση. Ως Αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων της Πατρίδος, είμαι σε θέση να σας διαβεβαιώσω ότι αυτή την υπόσχεση, την μεγάλη Υπόσχεση, την τηρούμε στο έπακρο, καθώς οι Ένοπλες Δυνάμεις μας ήταν, είναι και θα παραμείνουν ισχυρές, πανίσχυρες και ικανές να διαφυλάττουν στο διηνεκές, αυτά για τα οποία έπεσαν όλοι αυτοί που σήμερα τιμούμε». Το μνημείο βρίσκεται στην κεντρική στην είσοδο του στρατοπέδου, προκειμένου μελλοντικά να καταστεί επισκέψιμος χώρος στο ευρύ κοινό, σε σχολεία, σχολές, συλλόγους κλπ. και «να αποτελέσει», όπως επισήμανε ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ, «έναν πυρσό μεταλαμπάδευσης της Ιστορίας μας για τις νεότερες γενιές». Ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ ευχαρίστησε την κόρη του εκλιπόντος υποστρατήγου Επί Τιμή Ιάκωβου Τσούνη κ. Αθηνά Τσούνη για τη δωρεά για την κατασκευή του μνημείου, τον όμιλο FHL Ηλίας Κυριακίδης για την σημαντική χορηγία και συμβολή του στον καλλωπισμό του μνημείου, το σύνολο του προσωπικού που συνέβαλε καθ’ οιονδήποτε τρόπο στην περάτωση της κατασκευής του μνημείου και ιδιαιτέρως το ΓΕΣ και την κατασκευάστρια εταιρεία την Museum Art και τον κ. Ηλία Παπαγεωργίου με τους συνεργάτες του. Όπως έγινε γνωστό από το ΓΕΕΘΑ, η πρωτοβουλία της κατασκευής του Μνημείου ανήκει στον αρχηγό ΓΕΕΘΑ στρατηγό Κωνσταντίνο Φλώρο, και υλοποιείται με χρηματοδότηση του αειμνήστου υποστρατήγου Επί Τιμή Ιάκωβου Τσούνη, ο οποίος με επιστολή του, διέθεσε το ποσό των 500.000 ευρώ για την ανακαίνιση του γραφείου του αρχηγού Γενικού Επιτελείου Εθνικής ‘Αμυνας. Ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ δεν διέθεσε τα χρήματα για την ανακαίνιση του γραφείου του, αλλά πρότεινε προς την κόρη του εκλιπόντος υποστρατήγου Επί Τιμή Ιάκωβου Τσούνη κ. Αθηνά Τσούνη, να αλλάξει την δωρεά και να διαθέσει το παραπάνω ποσό για την ανέγερση του Μνημείου των Αθανάτων του Έθνους στο στρατόπεδο «Παπάγου». Η κ. Αθηνά Τσούνη επέδωσε επιστολή με την οποία αποδέχτηκε την πρότασή του για την αλλαγή της δωρεάς. Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Η τελετή εγκαινίων του Μνημείου των Αθανάτων του Έθνους πραγματοποιήθηκε σήμερα (29/11) το απόγευμα στο στρατόπεδο «Παπάγου». «Με αισθήματα βαθιάς συγκίνησης τελούμε σήμερα τα αποκαλυπτήρια του «Μνημείου Ηρώων των Ενόπλων Δυνάμεων», προκειμένου να αποδώσουμε τον ελάχιστο φόρο τιμής στους νεκρούς μας ήρωες. Σε εκείνους που δεν δίστασαν να θυσιάσουν τη ζωή τους στον βωμό των ευγενών ιδανικών, δηλαδή της ελευθερίας, της ανεξαρτησίας και της εδαφικής ακεραιότητας της πατρίδας μας». Αυτό τόνισε ο υφυπουργός Εθνικής ‘Αμυνας Ιωάννης Κεφαλιάννης στο χαιρετισμό του κατά την τελετή. ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ «Η Ελλάδα, η πατρίδα μας, είναι μια χώρα με μεγάλη ιστορία. Μια χώρα που δοξάστηκε όσο λίγες στο διάβα των αιώνων. Δημιούργησε έναν μοναδικό πολιτισμό, τον οποίον διέδωσε στα πέρατα της οικουμένης. Συνέλαβε την ιδέα της Δημοκρατίας, η οποία κυριαρχεί σήμερα σε όλον τον πολιτισμένο κόσμο. Η φιλοσοφία, οι επιστήμες, οι τέχνες, όλα έχουν τις απαρχές τους στην πατρίδα μας». «Σήμερα», είπε, «αποτίουμε τον ελάχιστο φόρο τιμής στους αθάνατους νεκρούς που λάμπρυναν με τη θυσία τους την ιστορία μας και μάς χάρισαν την ελευθερία. Το χρέος μας απέναντί τους είναι μεγάλο και κάθε στιγμή πρέπει να αποδεικνύουμε ότι είμαστε αντάξιοι απόγονοί τους. Χρέος πρώτα ηθικό, χρέος εθνικό, χρέος πατριωτικό, χρέος όλων μας. Γιατί, όπως λέει και ο μεγάλος μας ποιητής, Κωστής Παλαμάς, «χρωστάμε σ’ αυτούς που ήρθαν, πέρασαν, θα ρθούνε, θα περάσουν. Κριτές θα μας δικάσουν, οι αγέννητοι, οι νεκροί». «Κλείνουμε το γόνυ στους αθάνατους ήρωες που πάλεψαν, πολέμησαν και έπεσαν ηρωικά για να είμαστε εμείς σήμερα ανεξάρτητοι, ελεύθεροι, ζωντανοί. Και αυτό ακριβώς είναι που επιβάλλει την παρουσία όλων μας εδώ. Η διατήρηση «ζωντανής» της μνήμης των ηρώων, καθώς μέσα από αυτούς η Ελλάδα ανασταίνεται αθάνατη και δίνει στο κόσμο το παράδειγμα της αρετής της» υπογράμμισε. Στον χαιρετισμό του ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ στρατηγός Κωνσταντίνος Φλώρος επισήμανε μεταξύ άλλων ότι «το Μνημείο συνιστά την ελάχιστη έκφραση της ευγνωμοσύνης μας προς τις γενιές των Ηρώων της Πατρίδος που πότισαν το δένδρο της Ελευθερίας, της Ελευθερίας όλων ημών». «Η μοναδικότητα αυτού του μνημείου», σημείωσε, «έγκειται στο γεγονός ότι, εκτός από αυτό καθ’ αυτό το μνημείο με την Αιώνια Φλόγα να καίει στην μνήμη και προς τιμήν όλων αυτών των υπέροχων Ελλήνων, για πρώτη φορά σε όλη την Ελλάδα βρίσκονται σε χώρο μνημείου καταγεγραμμένα όλα τα ονόματα των πεσόντων στους Αγώνες του Έθνους από ιδρύσεως του Ελληνικού Κράτους. Δεξιά κι αριστερά μας στις επιβλητικές επιτύμβιες πλάκες βρίσκονται χαραγμένα για πάντα τα ονοματεπώνυμα όλων αυτών των υπέροχων Ελλήνων. Χωρίς βαθμούς, χωρίς Κλάδους προελεύσεως, χωρίς ειδικότητες, χωρίς τόπους που έπεσε ο καθένας». Και συνέχισε: «121.692 ονόματα. 121.692 χιλιάδες Έλληνες. 121.692 ψυχές που έφυγαν για πάντα για την Ελλάδα πολεμώντας στα πεδία των Μαχών, για την προστασία και το μεγαλείο της». «Όλοι αυτοί που τα ονόματά τους είναι από σήμερα εδώ και για πάντα, θα μας θυμίζουν ότι η θυσία για την Πατρίδα δεν είναι ποτέ μάταιη, στον διαρκή και αταλάντευτο υπαρξιακό αγώνα της για τα ιδεώδη της Ελευθερίας και το πανάρχαιο χρέος της να αντιμετωπίζει σ’ αυτήν εδώ την μικρή αλλά τόσο σημαντική γωνιά του Πλανήτη με σθένος και αυταπάρνηση κάθε αντιξοότητα και κάθε επιβουλή, όπως επίσης να απαντά με αποφασιστικότητα και σθένος στις κατά καιρούς προκλήσεις και απειλές, απ’ όπου κι αν προέρχονται» υπογράμμισε. «Είναι», πρόσθεσε, «όμως και ένα μνημείο που δηλώνει υπόσχεση. Ως Αρχηγός των Ενόπλων Δυνάμεων της Πατρίδος, είμαι σε θέση να σας διαβεβαιώσω ότι αυτή την υπόσχεση, την μεγάλη Υπόσχεση, την τηρούμε στο έπακρο, καθώς οι Ένοπλες Δυνάμεις μας ήταν, είναι και θα παραμείνουν ισχυρές, πανίσχυρες και ικανές να διαφυλάττουν στο διηνεκές, αυτά για τα οποία έπεσαν όλοι αυτοί που σήμερα τιμούμε». Το μνημείο βρίσκεται στην κεντρική στην είσοδο του στρατοπέδου, προκειμένου μελλοντικά να καταστεί επισκέψιμος χώρος στο ευρύ κοινό, σε σχολεία, σχολές, συλλόγους κλπ. και «να αποτελέσει», όπως επισήμανε ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ, «έναν πυρσό μεταλαμπάδευσης της Ιστορίας μας για τις νεότερες γενιές». Ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ ευχαρίστησε την κόρη του εκλιπόντος υποστρατήγου Επί Τιμή Ιάκωβου Τσούνη κ. Αθηνά Τσούνη για τη δωρεά για την κατασκευή του μνημείου, τον όμιλο FHL Ηλίας Κυριακίδης για την σημαντική χορηγία και συμβολή του στον καλλωπισμό του μνημείου, το σύνολο του προσωπικού που συνέβαλε καθ’ οιονδήποτε τρόπο στην περάτωση της κατασκευής του μνημείου και ιδιαιτέρως το ΓΕΣ και την κατασκευάστρια εταιρεία την Museum Art και τον κ. Ηλία Παπαγεωργίου με τους συνεργάτες του. Όπως έγινε γνωστό από το ΓΕΕΘΑ, η πρωτοβουλία της κατασκευής του Μνημείου ανήκει στον αρχηγό ΓΕΕΘΑ στρατηγό Κωνσταντίνο Φλώρο, και υλοποιείται με χρηματοδότηση του αειμνήστου υποστρατήγου Επί Τιμή Ιάκωβου Τσούνη, ο οποίος με επιστολή του, διέθεσε το ποσό των 500.000 ευρώ για την ανακαίνιση του γραφείου του αρχηγού Γενικού Επιτελείου Εθνικής ‘Αμυνας. Ο αρχηγός ΓΕΕΘΑ δεν διέθεσε τα χρήματα για την ανακαίνιση του γραφείου του, αλλά πρότεινε προς την κόρη του εκλιπόντος υποστρατήγου Επί Τιμή Ιάκωβου Τσούνη κ. Αθηνά Τσούνη, να αλλάξει την δωρεά και να διαθέσει το παραπάνω ποσό για την ανέγερση του Μνημείου των Αθανάτων του Έθνους στο στρατόπεδο «Παπάγου». Η κ. Αθηνά Τσούνη επέδωσε επιστολή με την οποία αποδέχτηκε την πρότασή του για την αλλαγή της δωρεάς. Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Το Διοικητικό Συμβούλιο του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών κατά την σημερινή συνεδρίαση του αποφάσισε τη συνέχιση της αποχής σε ένδειξη διαμαρτυρίας για το φορολογικό νομοσχέδιο έως και 8.12.2023. Σε ανακοίνωσή του ΔΣΑ αναφέρεται ότι «ειδικά ως προς τα κακουργήματα για τις δίκες που έχουν προσδιορισθεί να γίνουν από τις 4.12 έως και 8.12.2023, άδειες θα χορηγούνται στην περίπτωση που έχουν συμπληρωθεί τα 17 έτη στον α΄ βαθμό και τα 18 έτη στο β’ βαθμό από τον φερόμενο χρόνο τέλεσης». Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ

Διευκρινίσεις για την εφαρμογή του μέτρου της αναστολής συμβάσεων εργασίας εργαζομένων πυρόπληκτων και πλημμυροπαθών επιχειρήσεων, της αναστολής συμβάσεων εργασίας στον κλάδο της γουνοποιίας, καθώς και για τον προγραμματισμό πληρωμών στους δικαιούχους αποζημίωσης ειδικού σκοπού στο πλαίσιο του μέτρου της αναστολής, ανακοίνωσε το υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης. Ειδικότερα, στο Πληροφοριακό Σύστημα «ΕΡΓΑΝΗ» θα υποβάλλονται από 8/12/2023 έως και 12/12/2023 υπεύθυνες δηλώσεις από εργαζόμενους για τον μήνα Δεκέμβριο 2023 που ανήκουν στις περιοχές οι οποίες επλήγησαν από τις πλημμύρες του Σεπτεμβρίου. Από 13/12/2023 και μέχρι το τέλος του μήνα, ισχύει η προαναγγελία της αναστολής. Για τον μήνα Οκτώβριο 2023, δίνεται η δυνατότητα υποβολής υπεύθυνων δηλώσεων των επιχειρήσεων που επλήγησαν από τις πυρκαγιές και τις πλημμύρες απολογιστικά εντός του χρονικού διαστήματος από 1/12/2023 έως και 4/12/2023. Για τον μήνα Νοέμβριο 2023, δίνεται η δυνατότητα υποβολής υπεύθυνων δηλώσεων των επιχειρήσεων που επλήγησαν από τις πυρκαγιές και πλημμύρες απολογιστικά εντός του χρονικού διαστήματος από 5/12/2023 έως και 7/12/2023. Επίσης, από 8/12/2023 έως και 12/12/2023. το Π.Σ. «ΕΡΓΑΝΗ» θα είναι διαθέσιμο για την υποβολή υπεύθυνων δηλώσεων των επιχειρήσεων για συμβάσεις εργασίας εργαζομένων στις επιχειρήσεις-εργοδότες που δραστηριοποιούνται στον κλάδο της γουνοποιίας για τον μήνα Δεκέμβριο 2023. Από 13/12/2023 και μέχρι το τέλος του μήνα, ισχύει η προαναγγελία της αναστολής. Τέλος, την Παρασκευή 1 Δεκεμβρίου 2023, το υπουργείο Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης θα προχωρήσει σε συμπληρωματική πληρωμή αποζημίωσης ειδικού σκοπού, συνολικού ποσού 144.984,00 ευρώ, σε δικαιούχους εργαζόμενους, των οποίων οι συμβάσεις έχουν τεθεί σε αναστολή για τους μήνες Σεπτέμβριο και Οκτώβριο και δεν είχαν λάβει τη σχετική αποζημίωση με τις ήδη πραγματοποιηθείσες πληρωμές. Πηγή: ΑΠΕ - ΜΠΕ